Człowiek z żelaza 1981

Kronika czasu budzenia się nadzei. Jeśli chodzi o świadectwo historii i dokumentalno propagandową rolę fabuły to nie ma sobie równych.

To ważny film. Istotą jest treść oraz przekaz jaki ze sobą niesie. Od strony technicznej masa niedoróbek. Gra redaktora "naczelnego" w scenie emocjonalnej rozmowy z Agnieszką (Krystyna Janda), jest mocno wątpliwa w ujęciu sztuki aktorskiej. Takie przypadki można mnożyć. Do tego słaby montaż, zdjęcia oraz dźwięk. Jednakże piosenki bardzo mi się spodobały i tworzyły niesamowity klimat tego obrazu. Aczkolwiek w tym kontekście są to rzeczy marginalne, gdyż waga i znaczenie znajdują się zupełnie gdzie indziej.

(+1) za poruszany temat, film jako twór bardzo słaby. Nawet tak ciekawe postacie zostały rozmyte. Wajda dostał palmę za temat nie "dzieło", jego najsłabszy film

Panie Andrzeju, dlaczego po Czymś Takim w CV, dałeś się lata później namówić na 'Człowieka z nadziei'? Chyba, że nie musieli namawiać 😈

8/10 – Na pewnym portalu spotkałem się ze stwierdzeniem,że Wajda kłamie do dziś,że jego filmy były dopuszczane przez cenzurę ponieważ pokazywał w swych filmach dobro PRL-u,a nie zło. Gdzie w tym filmie jest pokazane dobro ówczesnej władzy? Jest pokazana prawda o tamtych latach w bardzo przejrzysty sposób. Pałowanie,zastraszanie,więzienie,zabijanie ludzi,którzy walczyli o wolną Polskę.