Filmy próba teatralna, spektakl

Victoria "Vicky" Page jest nieznaną tancerką z arystokratycznymi korzeniami. Na jednym z przyjęć swojej ciotki poznaje Borisa Lermontova, srogiego, ale charyzmatycznego impresario Baletu Lermontov. Boris przyjmuje Vicky na tancerkę w balecie. Wkrótce prima balerina odchodzi (wychodzi za mąż) i Victoria staje się kandydatką na jej miejsce. Lermontov przygotowuje spektakl "Czerwone trzewiki", specjalnie dla Vicky. Kompozytorem zostaje genialny Julian Craster. Tancerka i kompozytor zakochują się w sobie. Lermontov jest jednak strasznym przeciwnikiem miłości i twierdzi, że nie ma na nią miejsca w balecie.

Linda Sinclair (Julianne Moore) to samotna kobieta po czterdziestce, która z pasją wykonuje swój zawód nauczycielki angielskiego w miejscowej szkole średniej. Do miasteczka powraca jej były uczeń Jason Sherwood (Michael Angarano), który ukończył prestiżową szkołę scenariopisarstwa w Nowym Jorku. Jednak nie poszczęściło mu się ze sprzedażą swojego tekstu i teraz przymierza się do pójścia na studia prawnicze. Linda po przeczytaniu scenariusza postanawia zrobić wszystko, aby sztuka została wystawiona w szkole, choć dyrekcja jest do tego sceptycznie nastawiona, a to nie koniec przeszkód.

Do uwikłanego w kilka procesów Beaumarchais zgłasza się Paul-Philippe Gudin. Rekomendowany przez samego Woltera młodzieniec zostaje sekretarzem dramaturga i jego wiernym przyjacielem. Oskarżony o fałszerstwo dokumentów Beaumarchais przegrywa pierwszy proces, ale wygrywa apelację, gdy udaje mu się zdyskredytować radcę Louisa Goezmana, a wraz z nim cały przekupny parlament. Zyskawszy publiczny poklask, w atmosferze euforii wystawia "Cyrulika", ale odnosi umiarkowany sukces...

Krystyna Feldman nazywana była królową drugiego planu. Przez niemal całe życie grała jedynie epizody w filmie i w teatrze. Dopiero w wieku 84 lat wystąpiła w roli pierwszoplanowej. W filmie Mój Nikifor Krzysztofa Krauzego wcieliła się w postać znanego malarza. Za swoją kreację otrzymała nagrody na całym świecie. Odniosła sukces, a także udowodniła, że nigdy nie jest za późno i warto czekać na tę najważniejszą rolę. Aktorka debiutowała przed wojną we Lwowie, zaś po niej grała w teatrach w Opolu, Szczecinie, Jeleniej Górze, a ostatnie lata spędziła w Poznaniu. To był jej najdłuższy „przystanek”. W filmie opowiada o swoim życiu prywatnym oraz o podejściu do zawodu. Kamery zarejestrowały też Feldman podczas prób do ostatniego spektaklu „I to mi zostało” w grudniu 2006 roku. Ostatnie rozmowy z aktorką zostały przeprowadzone dwa tygodnie przed jej śmiercią.