Filmy farba, samotność

Daniel przeprowadza się z matką do Los Angeles. Kilka dni później chłopak wybiera się na przyjęcie gdzie poznaje Ali. Widząc ich razem jej były chłopak atakuje Daniela i dotkliwie go bije. Upokorzony chłopak postanawia zacząć treningi sztuk walki. Niestety w miejscowej szkole trenuje już jego rywal. Pewnego dnia Daniel ponownie zostaje zaatakowany przez Johnnego i jego kolegów. Przypadkowo całą sytuację widzi pan Miyagi. Niepozorny staruszek bez trudu pokonuje łobuzów i po namowach zaczyna uczyć Daniela. Jak się okazuje nowe umiejętności szybko się przydadzą.

Do małego miasteczka w Północnej Karolinie przyjeżdża tajemnicza kobieta o imieniu Katie. Jest młoda i atrakcyjna, ale wiedzie życie pustelniczki. Wycofana, cicha, stroni od kontaktów towarzyskich, pozostaje na uboczu miejscowej społeczności. Pewnego dnia los stawia na jej drodze właściciela małego sklepiku. Alex jest wdowcem, samotnie wychowującym dwójkę dzieci. Pojawia się nić sympatii, Katie powoli zaczyna wpuszczać Alexa do swojego świata. I wtedy pojawia się widmo upiornej przeszłości.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Film jest manifestacją ideologi hipisowskiej i stanowi protest przeciwko establishmentowi. Chłopak, biorący udział w studenckiej rebelii, ucieka przed policją skradzionym, prywatnym samolotem. Nawiązuje romans z napotkaną po drodze, podróżującą samotnie przez pustynię, dziewczyną. Ucieczka kończy się tragicznie...