Filmy szpital, relacja rodzinna, surrealizm

Historia dojrzewania Marjane Satrapi, wrażliwej irańskiej dziewczyny, w czasie rewolucji, która doprowadziła do upadku szacha i rządów Chomeiniego oraz dokonała głębokich przemian obyczajowych.

Przed laty Bob Parr i jego żona Helen zawodowo zwalczali zło i ratowali świat z opresji. Dziś muszą znosić prozę życia na przedmieściach i pod przybranym nazwiskiem wychowywać trójkę niezwykłych dzieci: Violę, Maxa i Jack-Jacka. Kiedy nadarza się okazja, by znów wrócić do akcji, Bob nie waha się ani chwili. Zwabiony na odległą wyspę, odkrywa, że aby ocalić świat przed zagładą, będzie potrzebował pomocy całej rodziny.

Ekranizacja futurystycznej powieści A. Burgessa opowiada o amoralnym punku, który poddany zostaje praniu mózgu i zmienia się w porządnego obywatela, by w finale znów stać się tym, kim był na początku. Kubrick zrealizował porywającą przypowieść moralną opartą na niezapomnianych obrazach, niezwykłych zbitkach muzycznych i fascynującej nowomowie, którą posługują się Alex i jego kumple.

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Matka 15-letniej Vanessy jest prostytutką, a ojczym molestuje ją seksualnie. W końcu rodzice dziewczyny trafiają do więzienia. Władze chcą wysłać ją do przytułku dla trudnej młodzieży. Vanessa jednak ma inne plany. Kradnie samochód i uzbrojona w pistolet wyrusza w długą podróż, by zamieszkać z babcią, której zresztą nigdy nie widziała. Po drodze jej auto psuje się na autostradzie, a dziewczyna zabiera się w dalszą drogę z przypadkowym kierowcą – Bobem Wolvertonem, który podaje się za psychologa pomagającego młodzieży z trudnych środowisk…

Życie trójki bezdomnych, mieszkających na ulicach Tokio zmienia się całkowicie, gdy w Wigilię Bożego Narodzenia znajdują na śmietniku porzucone dziecko. Postanawiają się nim zaopiekować, rozwikłać tajemnicę i odkryć, co stało się z jego rodzicami. Pozornie niezwiązane ze sobą wydarzenia, zaczynają układać się w całość, prowadząc do niespodziewanych rozwiązań. [opis dystrybutora]

Anime na podstawie biograficznej powieści Akiyuki Nosaki. W ostatnich dniach II wojny światowej, 14-letni Seita i jego małoletnia siostra Setsuko zostają sierotami - po ojcu słuch ginie, a matka umiera po nalocie na Kobe. Na krótko zamieszkują u ciotki, która następnie nie chce ich mieć na swoim utrzymaniu. Seita i Setsuko odnajdują stare, opuszczone schrony, które na jakiś czas staje się ich schronieniem i domem. Wśród całego koszmaru wojny, radość sprawiają im świetliki, które zamieszkują w niewielkiej jaskini.

Zia po udanej próbie samobójstwa, przenosi się do pośmiertnego świata, który przypomina ten sprzed śmierci z jedną różnicą - jest tu o wiele gorzej. Zia nie może zapomnieć o swojej wielkiej miłości, przez którą się zabił. Próbuje odnaleźć się w tym odmiennym świecie, poznaje rosyjskiego muzyka Eugene'a, z którym spędza bardzo dużo czasu, aż do momentu, gdy dowiaduje się iż jego miłość również znalazła się w tym świecie. Wtedy obaj wyruszają w podróż by odnaleźć dziewczynę. Na swej drodze spotykają wiele ciekawych osób, między innymi autostopowiczkę Mikal oraz anioła o imieniu Kneller, który prowadzi ich przez tą dziwną krainę. Przepełniony niespodziankami, komicznymi zawirowaniami akcji oraz absurdalnym humorem TAMTEN ŚWIAT SAMOBÓJCÓW ukazuje jak cenne i zaskakujące potrafi być życie i miłość.