Filmy kręgielnia, relacja brat-siostra

Dwadzieścia pięć lat po oryginalnej serii morderstw w Woodsboro pojawia się nowy zabójca, a Sidney Prescott musi wrócić, aby odkryć prawdę.

Stany Zjednoczone, czasy dzisiejsze. Dwoje nastolatków z rozbitej rodziny - rodzeństwo David i Jennifer - w czasie sprzeczki o to, jaki kanał TV wybrać wyrywa sobie pilota z rąk. Pilot, bez którego ich nowego telewizora nie da się uruchomić, ulega zniszczeniu. David jest zrozpaczony, bo nie będzie mógł oglądać kolejnego odcinka komediowego, czarno-białego sitcomu "Miasteczko Pleasantville" z lat 50-tych. Jak na zawołanie zjawia się trochę tajemniczy serwisant TV i wręcza Davidowi nowego pilota o dość nietypowym wyglądzie...

Film ten jest zapisem trasy koncertowej The White Stripes, która odbyła się w 2007 roku z okazji dziesięciolecia istnienia zespołu. Wraz Jackiem White’em i Meg White wyruszamy w podróż po Kanadzie, obserwujemy muzyków podczas wspólnego koncertowania z Inuitami czy w trakcie występów w kręgielni. Najważniejsza w tym filmie jest muzyka, grana na żywo, podglądana zza kulis. Fenomen duetu The White Stripes, kultowej już grupy, która wyróżnia się oryginalnym brzmieniem, będącym mieszanką folku, bluesa i rocka, tworzonym jedynie za pomocą perkusji i gitary, w pewnym sensie wypływa z relacji między członkami zespołu i z ich biegunowo odmiennych osobowości. Kamera dokumentuje ów twórczo-intymny związek. Tak więc, mimo iż obraz w dużej części jest długim (i udanym) teledyskiem, ważnym jego aspektem jest właśnie interakcja, jaka zachodzi między Jackiem i Meg podczas występów. Ich wypowiedzi czy ujęcia, które "łapią" muzyków w chwilach prywatności, choć dawkowane rzadko, stanowią kontrapunkt dla kanadyjskiej odysei. Dzięki temu jest możliwe, że film ten stanie się klasykiem gatunku, podobnie jak Gimme Shelter relacjonujący trasę koncertową Stonesów czy "Don’t Look Back" (1967) o Dylanie.

Kiedy Richie (Shawn Christensen) chce popełnić samobójstwo, niespodziewanie dzwoni telefon. Dawno nie widziana siostra Maggie (Emmy Rossum) prosi skończonego narkomana o zaopiekowanie się jej 11-letnią córką Sophią (Fatima Ptacek), której on nigdy nie widział na oczy. Richie musi odłożyć swój plan na później. Sophie nie jest zadowolona z tego, że znalazła się pod opieką wujka, niedoszłego straceńca. Nie ukrywa swojego niezadowolenia i traktuje go protekcjonalnie. Jednak szalone zwiedzanie Manhattanu po zmroku, powoduje dotarcie się tych dwóch samotnych osób.