Filmy przemijanie

Osiemnastoletnia Sarah to zwykła dziewczyna zmagająca się z problemami. Z nieznanych powodów za wszelką cenę unika kontaktu ze swoją matką. Ucieka więc z domu, włóczy się po okolicy i sypia na placu zabaw. Wszystko to dałoby się jeszcze jakoś przełknąć, gdyby nie stale powracające koszmary. Gdy tylko Sarah zapada w sen, zaczyna prześladować ją przerażająca wizja – ciągnący się w nieskończoność wilgotny korytarz pełen drzwi, dziwadeł, pokracznych zwłok i mrugających świateł. Najgorsza w tym wszystkim jest jednak tajemnicza postać utkana z cienia – przerażająca sylwetka z lśniącymi ślepiami za każdym razem stająca jej na drodze. Zmęczona Sarah pewnego dnia postanawia zapisać się na eksperymentalne badanie snu. Jednak zamiast wytchnienia czeka ją jeszcze więcej pytań. Intencje badaczy okazują się niejasne, koszmary zaczynają wypełzać na jawę, a stan nastolatki stale się pogarsza.

Bohaterami filmu są Gerri i Tom, szczęśliwe małżeństwo z wieloletnim stażem, oraz ich przyjaciele i znajomi. Ich codzienność wypełniona jest perypetiami, utrapieniami i spełnieniami. W czterech porach roku Mike Leigh zamknął opowieść o rodzinie, przyjaźni, potrzebie miłości i poczucia bliskości, o radościach i smutkach, nadziei i łzach, o życiu i śmierci. I tak upływa kolejny rok…

Wiktor po piętnastu latach przyjeżdża do dworku w Wilku, gdzie przeżył bardzo ważny etap swojego życia. Spotyka ludzi, którzy na zawsze zostawili ślad w jego pamięci. Odkrywa jak ważną osobą był przed laty dla mieszkanek dworku w Wilku. Jego przyjazd ożywia wspomnienia i dawne uczucia. Pojawienie się Wiktora zmusza panny z Wilka do ponownego przeżywania swoich powikłanych losów i życiowych niepowodzeń.

Kokon to impresja o skłóconej starszej parze i jej otoczeniu. Podziwiając przepiękne zdjęcia montowane zgodnie z logiką snu, widz nie może jednak nie zauważyć obecnych w filmie symboli przemijania i śmierci.

Eva zrobiłaby wszystko, aby odzyskać miłość tego, kogo skrzywdziła najbardziej - swojego syna. Eva jest obecnie niepijącą alkoholiczką, ale dawno temu była sławną aktorką.

Magdalena podczas podróży na pogrzeb dziadka poznaje Olka. Rodzi się między nimi uczucie, które nie pozwala o sobie zapomnieć. Różnice między nimi (różnica wieku), nie pozwalają na szczęśliwe zakończenie.

Na opustoszałych ulicach Winston-Salem w Północnej Karolinie, tworzy się nieprawdopodobna przyjaźń między dwoma mężczyznami, która zmieni ich życia na zawsze. Solo jest szczęśliwym taksówkarzem pracującym na lepsze życie swojej młodej rodziny. William jest dobrym staruszkiem mającym za sobą wiele przykrych wspomnień. Dla jednego z nich amerykański sen dopiero się zaczyna, a dla drugiego szybko i boleśnie kończy. Pomimo wielu różnic, mężczyźni zdają sobie sprawę, że potrzebują siebie nawzajem bardziej niż chcieliby tego przyznać. Ta nieoczekiwana ale niezapomniana przyjaźń zręcznie odkrywa przemijanie i zmienność pokoleń oraz coraz szybszą zmianę wyglądu amerykańskiego społeczeństwa.

Osiemdziesięcioletnia Hannah Mendelssohn całe swoje życie poświęciła budowaniu kibucu, w którym mieszka i pracuje do dzisiaj. Postępująca prywatyzacja podupadającej ekonomicznie wspólnoty sprawia, że zaczynają w niej panować nowe porządki. Kiedy Hannah zostaje wysłana na emeryturę, nie akceptuje tego faktu i postanawia pracować dalej. Z dnia na dzień widzi zmiany zachodzące w społeczności, oddalające ją coraz bardziej od socjalistycznego snu, który ją wiele lat temu zrodził. Bohaterka stara się zaakceptować przemijanie ideałów swojej młodości, a także zbliżającą się perspektywę śmierci.

Ludzie, ptaki, drzewa, światło, dźwięk, czas, wszystko płynie… Trzeba dostrzec piękno otaczającego świata ale i czas który przemija… Pełna ekspresji warstwa wizualna filmu wraz z przejmującą muzyką tworzą wyrafinowany i intensywny obraz filmowy, rzadkiej urody plastycznej impresję o ludzkim przemijaniu.