Filmy śmierć, sprzątanie

Rhoda Williams (Brit Marling) po czterech latach wychodzi z więzienia, gdzie odsiadywała wyrok za spowodowanie wypadku samochodowego, prowadząc pod wpływem alkoholu, w którym zginęła rodzina kompozytora Johna Burroughsa (William Mapother). Chcąc go przeprosić za zabicie jego żony i syna, postanawia go odwiedzić. John jednak nie wie, kim jest Rhoda. Młoda kobieta oferuje mu darmowe sprzątanie domu, odwlekając przeprosiny. Między dwojgiem ludzi zaczyna się tworzyć więź, a tymczasem Rhoda pisze esej na konkurs, w którym do wygrania jest podróż na bliźniaczą planetę Ziemia.

Opowieść o księżniczce, która wyrzucona przez złą macochę ze swojego baśniowego świata, musi stawić czoła współczesnej rzeczywistości. Przerażona życiem, w którym nie zawsze wszystko dobrze się kończy, poszukuje sposobu, by powrócić do dawnego życia. Jednak kiedy poznaje pewnego prawnika i zakochuje się, już nic nie jest tak oczywiste jak dawniej.

Kyle (Aaron Dean Eisenberg) dorabia sobie do studiów sprzątając nieruchomości. Pewnego dnia trafia do domu, w którym w piwnicy znajduje przedziwną trumnę. Mając nadzieję, że jest ona stara, a co za tym idzie drogocenna, postanawia zabrać ją do siebie. Zanim jednak wystawia ją do sprzedania, bliżej jej się przygląda i zauważa, że nie jest to zwykła trumna. Posiada ona bowiem mechaniczne przekładnie i ukrytą wewnątrz pozytywkę. Kyle wraz z dwójką przyjaciół starają się dowiedzieć czegoś więcej o tajemniczym znalezisku. Z książek dowiadują się, że skrzynia została zbudowana w XV wieku przez człowieka zwanego Rzemieślnikiem Diabła, który był zafascynowany śmiercią, a także przeróżnymi urządzeniami tortur. Czemu miała służyć tajemnicza trumna? I czy obcowanie z nią jest na pewno bezpieczne?

Film, który w powszechnej świadomości zapoczątkował nową falę w kinie tureckim. Nakręcony w stylu „guerilla” – niemal bez budżetu, z minimalną ekipą oraz naturalnymi sceneriami i aktorami. Poświęcony wykluczonym ze społeczeństwa: bezdomnym, pijakom, onanistom, heroinistkom. Wchodzący pod powierzchnię rzeczy. Piękne nabrzeża Stambułu pokazują tu inną twarz – miejsca przeklętego i niegościnnego, od którego otwartych przestrzeni nie ma ucieczki. Jednocześnie Salto w trumnie to film w wielu momentach zaskakujący humorem i eksperymentem. Pełno tu zbyt bliskich kadrów, nagłych cięć, oryginalnego dźwięku oraz klimatycznej muzyki Baba Zuli. Główny bohater (Mahsun) nie ma domu i marznie zimą na ulicach. Ratuje go jednak pasja, która polega na włamywaniu się w nocy do samochodów. Mimo surowych kar, nie potrafi oprzeć się pokusie kradzieży ambulansu czy autobusu, ale i rozmaitym szaleństwom na ulicy. Mahsun wydaje się ograniczony umysłowo, być może nie rozumie świata, albo też żyje w swoim własnym? W jednej z najpiękniejszych sekwencji filmu wykrada z twierdzy Rumeli pawia – symbol bogactwa, płodności, ochrony przed złem – i razem podróżują przez miasto w surrealistycznej ucieczce donikąd.

W lesie, z dala od zgiełku miasta, stoi stary dwór, w którym mieści się elitarna szkoła z internatem. Mieszkają i uczą się w niej dzieci bogatych rodziców oraz utalentowane dzieci z biednych rodzin. Po szkole krążą opowieści według których w lesie kryje się straszliwe zło. Nikt nie zdaje sobie sprawy, że większość tych opowieści to prawda. Dopiero kiedy jeden z nauczycieli znika w niewyjaśnionych okolicznościach kilkoro z jego uczniów rozpoczyna śledztwo...

Britt-Marie jest kobietą po 60-tce, której coraz bardziej doskwiera samotność. Właśnie rozpadło się jej czterdziestoletnie małżeństwo i skończyła rola gospodyni domowej, a jedyna praca, którą może podjąć, znajduje się w biednym miasteczku Borg. Poza cuchnącą piwem pizzerią, wszystko zostało tam zamknięte. Britt-Marie nie znosi piłki nożnej, a jedyne, co zostało w Borg, to piłka nożna. Drużyna młodzieżowa próbuje znaleźć trenera i jest tak zdesperowana, że jest gotowa dać pracę komukolwiek, nawet Britt-Marie. Tak zaczyna się największa przygoda jej życia.

Kiedy matka Jelizy-Rose umiera z powodu przedawkowania narkotyków, ojciec zabiera ją do Teksasu, na wieś. Dziewczynka ma tam dojść do siebie, ale tak naprawdę, aby uciec od samotności i trudnego dzieciństwa, coraz bardziej pogrąża się w mrocznym świecie fantazji. Rozmowy z głowami lalek, spotkania z człowiekiem z bagien, czyhające w trawie rekiny-potwory, przyjaźń z upośledzonym umysłowo Dickensem – to wszystko sprawia, że Jeliza-Rose zaczyna niebezpiecznie balansować na granicy obłędu.

"Rygor i dyscyplina" to motto szkoły "Valgranges"... Ta renomowana placówka, otoczona gęstym lasem znajduje się w miejscu odizolowanym od cywilizacji. W szkole wymagane jest noszenie jednakowych mundurków, a uczniowie mieszkają w internacie znajdującym się w sąsiadującym budynku. Dyrektorowi szkoły, czterdziestodwuletniemu Victorowi Durier udało się zmienić były sierociniec w najlepszą prywatną szkołę w okolicy. Zatrudnił on profesjonalny i oddany zespół nauczycieli w skład którego wchodzą: Elsa - dyrektorka do spraw edukacyjnych, Oscar - nauczyciel historii, Hubert - nauczyciel matematyki, wuefista Julian oraz Nadia, która zajmuje się najmłodszymi dziećmi. Sprawami dotyczącymi zarządzaniem szkołą zajmuje się Helen. Pod jej rządami znajdują się kucharz Xavier i nowo przybyła pokojówka Maria. Szkoła wydaje się być gotowa do rozpoczęcia nowego roku, ale wkrótce życie jej mieszkańców zaczynają zakłócać mroczne sekrety.

Serial opowiada o grupie nastolatków odbierającej staranne wychowanie w zamkniętej, elitarnej szkole z internatem. Młodzież ma zakaz opuszczania murów uczelni, co sprawia, że każda eskapada w głąb lasu, który otacza internat, smakuje jak zakazany owoc. Za bramą kryje się pewna tajemnica na ślad której wpada jeden z wykładowców. Chce on dowieść, iż kilkanaście lat temu w owym lesie kilkoro uczniów zostało zamordowanych. Znajduje on tajemniczy bunkier, gdzie kryją się zwłoki zaginionych. Ktoś, bądź coś nie chce jednak, by ta sprawa ujrzała światło dzienne, a naukowiec i grupa jego uczniów narażeni są na śmiertelne niebezpieczeństwo.