Filmy eksplozja, spalone ciało

Siedmiu ludzi, statek kosmiczny i czający się gdzieś w jego odmętach potwór rodem z najgorszych koszmarów.

Anglia znajduje się pod rządami despotycznego kanclerza, który zarządza krajem twardą ręką, rozszerza moc zakazów, społeczeństwo więzi we własnych domach w wyniku wprowadzonej godziny policyjnej. Kiedy nie ma nadziei na zmianę tej sytuacji pojawia się on – tajemniczy mężczyzna w masce Guya Fawkesa – o pseudonimie „V”. Bohater ratuje z opresji Evey, która zostaje zatrzymana przez despotycznych funkcjonariuszy policji. „V” zaczyna odbudowę kraju poprzez wyburzenie gmachu sądu – w ten sposób chce obudzić w narodzie skrywane uczucia. Ma również wystąpienie w mediach, gdzie na kanale alarmowym nadaje na cały kraj komunikat, że równo za rok o tej samej potrze (tj. 5 listopada) wyburzy parlament. Zwraca się z prośbą o pomoc do obywateli. Sam również rozpoczyna walkę z ludźmi odpowiedzialnymi za badania genetyczne na ludziach.

Samolot, którym podróżuje Edward Douglas ulega katastrofie. Rozbitka ratuje Montgomery, który przewozi dzikie zwierzęta. Daouglas przyłącza się do niego i ląduje na tajemniczej wyspie, której gospodarzem jest były noblista, genetyk, doktor Moreau.

Większość mieszkańców Barrow na Alasce przeprowadza się na okres 30–dniowych ciemności na północ, gdzie panują bardziej przyjazne warunki pogodowe. Garstka pozostałych osób z przerażeniem odkrywa, że w odciętym od świata miasteczku nie są sami… Przed nieznanym zagrożeniem usiłuje bronić mieszkańców para szeryfów – Eben (Hartnett) i Stella (George).

Każdy z nas doświadczył czym jest déjà vu. Każdy chociaż raz spotykając obcą sobie osobę poczuł, że już wcześniej ją znał, lub odwiedzając nowe miejsce, od razu je poznał. Co jednak mogłoby się stać, jeżeli te tajemnicze odczucia w rzeczywistości okazałyby się ostrzeżeniem wysłanym z przeszłości, lub podpowiedzią przyszłości? W thrillerze wyprodukowanym przez Jerry’ego Bruckheimera, pewien agent FBI (Denzel Washington) podąża za głosem déjà vu w trakcie prowadzenia śledztwa. To, co zdawało się być niewinnym żartem naszej pamięci, staję się szaleńczym wyścigiem o życie.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Komedia wyprodukowana przez Judda Apatowa (Supersamiec, Wpadka). Film opowiada o dwóch kumplach Dale'u (Seth Rogen) i Saul'u (James Franco) - dwóch amatorach marihuany, którzy przypadkiem pakują się w kłopoty z niebezpiecznym gangiem...

Film zrealizowany na podstawie noweli Maxa Brooksa. Po 10 latach strasznej i wyniszczającej wojnie ludzi z zombie świat nie jest już taki jak dawniej. Ludzie nie są na szczycie łańcucha pokarmowego, a Ziemia jest opanowana przez potwory z piekła rodem.

W poczekalni na lotnisku człowiek na wózku inwalidzkim opowiada pewnemu pasażerowi historię o ustawionym wyścigu konnym w 1979, którego rezultatem była śmierć rodziny. Na Manhattanie umiera dwóch bukmacherów i syn mafijnego bossa. Młody mężczyzna wychodzi spod prysznica, by otworzyć drzwi sąsiadce, wyjaśniając, że jest gościem, miał zły tydzień, włączając w to obrabowanie. Nie wie, gdzie jest kolega, który go gości. Sąsiadka jest bardzo rozmowna, jest koronerem. Przychodzi dwóch zbirów i omyłkowo biorąc gościa za właściciela lokalu, zgarniają go, by postawić przed bossem, któremu zabito syna, aby zabił syna bossa konkurencji. Co łączy wszystkie te wątki pomieszania tożsamości? Gliniarze będą to chcieli wyjaśnić.

Ziemia staje się celem ataku żądnych krwi zombie. Ostatni żywi ludzie chronią się w ufortyfikowanym mieście, kontrolowanym przez wpływowego biznesmena Kaufmana (Dennis Hopper). Mieszkańcy enklawy, nawet w obliczu niebezpieczeństwa, nie potrafią się zjednoczyć. Bogaci mieszkają w wygodnych willach, biedni natomiast - w slumsach i na ulicach. Wkrótce okazuje się, że bezmyślne dotąd zombie ewoluowały, stając się zagrożeniem większym niż kiedykolwiek wcześniej. Po Nocy żywych trupów, Świcie żywych trupów i Dniu żywych trupów to kolejny film o zombie zrealizowany przez klasyka kina grozy, George’a A. Romero. Tym razem reżyser wzbogacił konwencję horroru o elementy satyry społecznej, osiągając dzięki temu niesztampowy efekt.