Filmy samobójstwo, brak zrozumienia

Młoda kobieta (Dominique Sanda) popełnia samobójstwo, nie pozostawiając żadnego wyjaśnienia mężowi (Gilles Sandier), który pogrąża się w żałobie. W retrospekcji dowiadujemy się, jak się poznali, wzięli ślub i jak ona nie dostosowała swojego stylu życia do jego. Zniechęcona jego dominacją, rozważała zamordowanie go, ale nie mogła tego uczynić.

"Wojaczek" to przede wszystkim niezwykle pesymistyczny opis napięć psychicznych i emocjonalnych powstałych między wrażliwą jednostką a otoczeniem. W filmie nie ma klasycznej "fabuły biograficznej" lecz jedynie ciąg czarno-białych sekwencji inspirowanych luźnymi faktami z życia Rafała Wojaczka, z których cześć przeszła do legendy literatury polskich zbuntowanych i niedostosowanych. Bohater filmowego eseju Majewskiego, grany przez młodego, śląskiego poetę, Krzysztofa Siwczyka, otoczony jest aurą irracjonalnego buntu, w którym dominuje ustawiczna nonszalancja wobec własnego życia. Rafał Wojaczek zafascynowany był legendą Hłaski. Nie liczył się z otoczeniem. Leczył się psychiatrycznie, walczył z alkoholizmem, jego ekscesy narażały go na ciągłe konflikty z prawem. Legenda biograficzna zaczęła narastać wśród młodzieży zaraz po jego samobójczej śmierci. Wiele scen "Wojaczka" kręconych było w rodzinnym Mikołowie. To z okna jego pokoju (obecnie siedziba literackiego Instytutu Mikołowskiego) statyczna kamera patrzy beznamiętnie na brzydki świat.

Tragiczna historia maturzysty, którego marzenia i dążenia nie znalazły zrozumienia u rodziców. Tomek jest chłopcem z tzw. dobrej rodziny. Tak się przynajmniej wydaje na pierwszy rzut oka. W rzeczywistości zarówno ojca, jak i matkę niezbyt interesuje to, co dzieje się z ich dorastającym synem.