Filmy przedawkowanie narkotyku

Scenariusz filmu powstał z inspiracji książką Marthy Tod Dudman, opartą na faktach. Rozwiedziona matka zajęta pracą, nie zauważa narastających kłopotów córki. Nastolatka buntuje się przy najmniejszej okazji. Niebawem okazuje się, że ma problem z narkotykami i alkoholem.

Zia po udanej próbie samobójstwa, przenosi się do pośmiertnego świata, który przypomina ten sprzed śmierci z jedną różnicą - jest tu o wiele gorzej. Zia nie może zapomnieć o swojej wielkiej miłości, przez którą się zabił. Próbuje odnaleźć się w tym odmiennym świecie, poznaje rosyjskiego muzyka Eugene'a, z którym spędza bardzo dużo czasu, aż do momentu, gdy dowiaduje się iż jego miłość również znalazła się w tym świecie. Wtedy obaj wyruszają w podróż by odnaleźć dziewczynę. Na swej drodze spotykają wiele ciekawych osób, między innymi autostopowiczkę Mikal oraz anioła o imieniu Kneller, który prowadzi ich przez tą dziwną krainę. Przepełniony niespodziankami, komicznymi zawirowaniami akcji oraz absurdalnym humorem TAMTEN ŚWIAT SAMOBÓJCÓW ukazuje jak cenne i zaskakujące potrafi być życie i miłość.

Trzech ocalałych z brutalnego napadu świadków, to dla pary agentów FBI ostatnia szansa na rozwiązanie tajemnicy wyjątkowo okrutnych morderstw nękających małe, dotąd spokojne, amerykańskie miasteczko. Wydawać by się mogło, że wysłuchanie zeznań posterunkowego, narkomanki i ośmioletniej Stephanie bardzo szybko doprowadzi do zakończenia śledztwa i ujęcia bezlitosnych morderców. Okazuję się jednak, że zeznania naocznych świadków wzajemnie się wykluczają, a przesłuchiwani nie ujawniają całej prawdy. Czy mają w tym swój ukryty cel?

Hallam Foe jest zamkniętym w sobie chłopakiem. Traumę wywołała w nim śmierć matki. Nie chce dopuścić do siebie wiadomości o smobójstwie. Wierzy, iż w zbrodnię zamieszana jest była sekretarka ojca, obecnie jego żona. Po wyjeździe siostry jeszcze bardziej oddala się od otoczenia. Postanawia opuści dom. Na swej drodze spotyka kobietę, które przypomina zmarłą matkę ...

„Chciałbym zobaczyć głowę, którą będziemy mieli za 10 lat ...” Bruno (Julien Lambroschini), Momo (Nicolas Koretzky), Alain (Vincent Elbaz) i Leon (Joachim Lombard) znajdują się kilka lat po zakończeniu szkoły średniej w szpitalu. Przyjeżdżają na narodziny dziecka Tomasiego (Romain Duris), które rodzi jego dziewczyna Sophie (Élodie Bouchez). Tomasi, ich najlepszy przyjaciel, zmarł przez przedawkowanie tydzień temu. Konfrontują swoje fragmentaryczne i sprzeczne wspomnienia z liceum Monteskiusza. Pierwsze historie z dziewczynami, marzenia, głupie figle, śmiechy, bunty przeciwko nauczycielom, niewinne konflikty z rodzicami. "Pamiętasz głowę, która była 10 lat temu ..."

Boulogne-sur-Mer. 26-letnia Alice (Sandrine Kiberlain) zostaje zwolniona z pracy przy linii montażowej w fabryce rybnej. Opuszcza swojego chłopaka i dom prowincjonalny na niepewne nowe życie w Lyonie. Tu spotyka w barze 27-letniego Bruna (Arnaud Giovaninetti), robotnika budowlanego, który właśnie został zwolniony i jest poważnie przygnębiony. Między nimi rodzi się romans.

Ben, pracownik kostnicy zostaje porzucony przez żonę. W kostnicy "poznaje" Teresę, która zmarła na dyskotekowym parkiecie w wyniku przedawkowania extasy. Ku zdziwieniu Bena, kobieta nagle zmartwychwstaje. Zaczyna się studium seksu i śmierci.

W 1993 roku Max (Max Boublil) miał 13 lat, kiedy zaoferowano mu jego pierwszy aparat. Przez 25 lat nie przestanie filmować. Grono przyjaciół, miłości, sukcesy, porażki. Od lat 90. do 2010 roku jest to portret całego pokolenia, które wyłania się dzięki jego pasji.

Policjant z pasji, a nie z powołania, 35-letni Lucien Marguet (Didier Bezace), nazywany Lulu, spędza całe dnie i noce w poszukiwaniu informacji, które mogłyby prowadzić do sukcesu. Podczas, gdy wielu jego kolegów ogląda telewizję w rodzinie, on woli chodzić samotnie po Paryżu, aby uzyskać informacje od informatorów. To już trzynaście lat, codziennie idzie do 7 Sądowego Wydziału Policji. Tutaj Lulu zaczynał od początku jako młody stażysta. Teraz prowadzi sprawy związane z handlem narkotykami.

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.