Ifigenia, Alkestis, Apolonia to trzy ofiary z ludzkiego życia, ofiary losu, przeznaczenia, wojen, ofiary przymusowe i dobrowolne. Składane w czasach mitycznych, kiedy bogowie mieszali się jeszcze do ludzkich spraw i w XX wieku, kiedy było już za późno na jakiekolwiek boskie interwencje, a los ofiar utracił literacki charakter tragedii i stał się tematem dotkliwego reportażu.
Warlikowski w
(A podejmuje temat ofiarowania w kontekście odpowiedzialności, która w świecie tragedii zironizowanej i zdemistyfikowanej jest wyłącznie sprawą międzyludzką. Jego adaptacja przygotowana na podstawie tekstów
Ajschylosa,
Eurypidesa,
Hanny Krall, J. M. Coetzeego i wielu innych jest niesamowitą wędrówką przez wielką rzeźnię, jaką są losy ludzkie. W tej śmiertelnej defiladzie biorą udział nie tylko ludzie, ale także bogowie i herosi, ofiary, kaci, aktorzy i widzowie. Warlikowski burzy niezłomne przekonania na temat ofiarowania.
Dyskusja prowadzona jest przy użyciu bardzo różnych rodzajów języka, przez co penetruje nie tylko heroiczne, ale przede wszystkim codzienne aspekty ofiarowania. Odkrywa, co tak naprawdę zdarzyło się, kiedy Ifigenia, Alkestis i Apolonia, która ratowała życie Żydów w czasie II wojny, powiedziały swoje ciche tak, gotowe na poświęcenie życia.