Filmy rozbój, ucieczka

Lucy i Monte są pracownikami restauracji w Nowym Jorku. Ona jest kelnerką, a on barmanem z niejasną przeszłością. Oprócz miejsca pracy łączy ich także nudne życie. Postanawiają zatem wzbogacić je o dreszczyk emocji, a kluczem do tego ma być obrabianie pracowników w bardzo przebiegły sposób.

„Cud w Mediolanie” zrealizowany trzy lata po “Złodziejach rowerów” przez duet Vittorio De Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co „Noce Cabirii” dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w „Złodziejach rowerów” de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w “Cudzie w Mediolanie” wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.

Fantomas (René Navarre) dokonuje rozboju w Royal Palace Hotel w Paryżu, gdzie pozbawia damy biżuterii. Potem porywa Lorda Belthama. Sławę jego zwiększa aktor Valgrand (André Volbert) przedstawiając jego działania kryminalne na scenie teatru. W końcu inspektor Juve (Edmund Breon), z niewielką pomocą dziennikarza Fandora (Georges Melchior) dokonuje aresztowania Fantomasa. Wkrótce Fantomas zostaje skazany na śmierć na gilotynie.

Napad na bank nie poszedł jak trzeba. Trzej zdesperowani i zidentyfikowani bandyci musieli znaleźć schronienie w centrum handlowym. Biorą zakładników: kobietę, mężczyznę z chorym dzieckiem oraz samochód. To dopiero początek szalonej i niebezpiecznej podróży. Teraz nie ma już możliwości powrotu.

Jim Rhodes (Steve Austin) jest strażnikiem granicznym. Wraz ze swoją córką zostaje porwany przez przez bandę kryminalistów. Zmuszają go do współpracy - ma im pomóc wytropić członków konkurencyjnego gangu.

Gangster Gustave "Gu" Minda (Lino Ventura) ucieka z więzienia i udaje się do kilku starych znajomych po forsę, aby zapewnić sobie lepsze życie. Po strzelaninie w restauracji, która powstała z gangsterskich pieniędzy, jedzie do Marsylii do Manouche (Christine Fabréga), z którą chciałby wyjechać za granicę. Za nim podąża inspektor Blot (Paul Meurisse), który podejrzewa go o zabicie dwóch gangsterów. Tymczasem gangster Orloff (Pierre Zimmer) proponuje mu rabunek złota o wartości 200 milionów franków.

Poszukiwany przez chińską mafię, posłaniec jeżdżący na rowerze w Nowym Jorku, ucieka w świat parkour po spotkaniu z piękną nieznajomą.