Filmy trylogia

Ponad tysiąc lat temu w Arabii młody mężczyzna Nur ed-Din (Franco Merli) kupuje na targu uroczą czarną niewolnicę Zumurrùd (Ines Pellegrini). W rzeczywistości to dziewczyna wybiera sobie nowego pana, ponieważ znajduje w nim coś dobrego i pięknego w porównaniu z innymi nabywcami. Zapłaciwszy za obiad, Nur ed-Din zabiera Zumurrùd do swojego domu, gdzie spędzają razem szczęśliwą i pełną pasji noc. Następnego dnia dziewczyna zaczyna opowiadać swojemu nowemu towarzyszowi pewną historię.

Mollie (Kirstie Alley) jest samotną, pracującą matką, która marzy, by znaleźć idealnego ojca dla swego dziecka. Jej synek Mickey, podjął już decyzję. Jego wybór padł na Jamesa (John Travolta), taksówkarza, który potrafi wnieść radość w życie każdego. Pech w tym, że Mollie nie chce nawet słyszeć o Jamesie. Mały Mickey musi popisać się nie lada fantazją, by zbliżyć do siebie tych dwoje, zanim będzie za późno.

Telewizyjny reżyser, Aleksander, w trakcie realizacji reportażu o obozie dla uchodźców, rejestruje twarz starszego mężczyzny. Identyfikuje w nim wybitnego przed laty polityka, który na znak protestu wobec koterii i zepsucia, zdecydował się opuścić Ateny i zamieszkać w ubogich wioskach Epiru. Aleksander postanawia poznać jego przeszłość i przyczyny tak radykalnej decyzji. Do miasteczka sprowadza żonę mężczyzny, ale ta wstrząśnięta widokiem starca, zaprzecza jakoby był on jej mężem. W tym czasie Aleksander zakochuje się w młodej dziewczynie, która wkrótce zostanie wydana za mąż za mieszkającego po albańskiej stronie granicy młodzieńca.

Carsten i Pil są kochankami. On, wykładowca na uczelni. Ona, zagorzała antyglobalistka i jego była uczennica. Pewnego dnia Carsten odbiera telefon od Pil, która mówi mu, że jedna z sabotażowych akcji w fabryce broni się nie udała. Okazuje się, że został zabity jeden z ochroniarzy, a sprawcą tego była Pil. Rozpoczyna się proces, a dziewczyna trafia do więzienia.

Zdruzgotany i zdumiony Mickey Baum (Assi Dayan) właśnie dowiaduje się od lekarza, że zostały mu 92 minuty życia. Spokojnie postanawia dokończyć różne sprawy. Jednocześnie zastanawia się, jak jego rodzina przyjmie wiadomość o jego śmierci - wyobraża ich sobie stojących nad grobem. Rozmyśla też nad tym, co po sobie zostawi i czy osiągnął w życiu sukces...

Jean-Christophe (Gaëtan Vettier) jest synem prostytutki. Jako młodzieniec eksperymentuje ze swoją tożsamością. Przekracza kolejne granice, aż w końcu odnajduje zawsze nieobecnego ojca, o którym ciągle fantazjował. JC porusza się między brutalnością i marzeniami, spotyka demony z przeszłości i mierzy się z nimi w poszukiwaniu własnej drogi. „Little Gay Boy – Tryptyk” składa się z trzech części. Pierwsza to „Zwiastowanie”, kolejna nosi tytuł „Little Gay Boy Chrystus nie żyje”, a trzecia to „Ostatnia wieczerza”. Druga część filmu funkcjonowała najpierw jako niezależny film krótkometrażowy, który z sukcesem prezentowany był na festiwalach na całym świecie. „Little Gay Boy – Tryptyk” to pełnometrażowa, spójna forma. Mimo niskiego budżetu, może skłaniać do różnych interpretacji, a z pewnością nie pozostawia obojętnym.

"Ossos" dotyka tego, co jest nam bardzo znajome i rzeczy, które łatwo przywołać. Nawiązuje do Chaplina, do melodramatów z początków kina, chłopca z dzieckiem żyjących na ulicy, samochodów jeżdżących z niebezpieczną prędkością, bochenka chleba, prostytutki, dwóch lub trzech kuchni. I silnego pragnienia bycia blisko rzeczywistości, dokumentowania, bycia blisko ludzi niebędących aktorami, ludzi, którzy są bardzo podobni do tych, których portretują. W prawdziwym życiu chłopak był biednym ćpunem, a gosposia to gosposia. Jednak nawet przy pragnieniu nakręcenia swoistego dokumentu, film jest napędzany przez fikcję, która go de facto ratuje. Fikcja to zawsze drzwi, które pragniemy otworzyć lub zamknąć. To drzwi, dzięki którym wciąż zgadujemy.