Filmy obrońca, prawnik

Honoraium Bena Matlocka, adwokata pochodzącego z Atlanty wynosi sto tysięcy dolarów za każdą sprawę, której się podejmuje. Jako, że rzeczywiście wart jest takich pieniędzy, nie cierpi na brak klientów. Chociaż na sali sądowej bywa kłótliwy, czasami nawet gburowaty, często używając przesadnie kwiecistego języka, w rzeczywistości jest człowiekiem wielkiej dobroci. Razem z najbliższymi współpracownicami, którymi są jego własne córki, sumiennie broni swoich klientów, doprowadzając do ujawnienia całej prawdy.

Groźny przestępca, Frank White (Christopher Walken), po długoletnim pobycie w więzieniu postanawia odzyskać wpływy. Buńczucznie zapowiada przejęcie kontroli nad całym handlem narkotykami w Nowym Jorku, grożąc usunięciem każdego, kto stanie mu na drodze. Wraz ze swym murzyńskim gangiem stopniowo eliminuje kolejnych przeciwników zręcznie wymykając się policji. Wspomagając finansowo podupadający szpital dziecięcy zjednuje sobie przychylność biedniejszej części społeczeństwa, a lokalna prasa bulwarowa kreuje go wręcz na bohatera. Na drodze do zdobycia pełni władzy staje jednak równie nieustępliwy detektyw Bishop.

Państwo Barbara (Kathleen Turner) i Oliver (Michael Douglas) Rose są małżeństwem z długim stażem. Planują rozwód. Żadne z nich nie zamierza rezygnować z domu. Rozpoczynają walkę o posiadłość. Nie przebierają w środkach, aby tylko osiągnąć swój cel.

Mickey Haller (Matthew McConaughey) jest prawnikiem, który broni przestępców, nie zważając na to, czy są winni, czy nie. Pewnego dnia jego klientem zostaje Louis Roulet (Ryan Phillippe), którego oskarżono o pobicie i próbę gwałtu prostytutki. Mimo wskazujących na jego winę dowodów twierdzi, że jest niewinny. Mike w poszukiwaniu udowodnienia jego niewinności odkrywa morderczą prawdę.

Jest zaledwie kilka prac z gwarancją dożywotniego zatrudnienia, a z bycia sędzią Sądu Najwyższego nie rezygnuje się tak po prostu. Chyba że jesteś Cyrusem Garza. Chociaż określany jest jako playboy i hazardzista, sędzia Garza zawsze ferował wyroki ściśle zgodnie z literą prawa, dopóki nie dostrzegł wad w systemie. Rzuca więc sędziowską togę i wraca do pracy jako prawnik broniący praw maluczkich. Wykorzystuje wewnętrzną wiedzę o mechanizmach rządzących systemem sprawiedliwości i robi sobie po drodze jeszcze więcej wrogów.

Nina jest wziętym adwokatem w wielkiej firmie aż do momentu, w którym były narzeczony informuje ją o zaręczynach z inną zaraz przed tym, gdy ma być ogłoszony nowy partner w firmie Niny. Nina wpada w szał i traci pracę, gdy zostaje wybrana jej mniej doświadczona koleżanka. Nina zatrudnia się jako obrońca publiczny i nagle trafia do świata, do którego w ogóle na początku nie pasuje.

Zegarmistrz pewnego dnia dowiaduje się, że jego syn został mordercą.

Monachium, rok 1943. Hitler prowadzi w Europie wyniszczającą wojnę. Grupa młodych ludzi, w większości studentów, uznaje bierny opór za jedyny sposób na osłabienie nazistów i ich nieludzkiej machiny wojennej. Powstaje „Biała Róża”, ruch oporu stawiający sobie za cel obalenie Trzeciej Rzeszy. Sophie Scholl jest jedyną kobietą w jego szeregach. Z początku nieświadoma i naiwna, nie podejrzewa jeszcze, że zapisze się na kartach historii. 18 listopada 1943 roku Sophie i jej brat Hans zostają aresztowani podczas rozdawania ulotek na uniwersytecie. Przesłuchania Sophie przez oficera Gestapo, Mohra, przeradzają się stopniowo w psychologiczny pojedynek.

Nora (Marina Foïs) uczestniczy w procesie Jacquesa Viguiera (Laurent Lucas), oskarżonego o morderstwo żony. Jest przekonana o jego niewinności. Obawiając się pomyłki sądowej, mając świadka z baru, prosi Erica Dupond-Morettiego (Olivier Gourmet), by bronił go w drugiej próbie, w apelacji. Razem będą ostro walczyć przeciwko niesprawiedliwości. Ale gdy imadło zaciska się wokół Viguiera, którego wszyscy oskarżają, poszukiwania Nory, dowodów jego niewinności, stają się jej obsesją.

Rok 1977. Roman Polański, który po sukcesie filmów Chinatown i Dziecko Rosemary ma u stóp cały filmowy świat, zostaje aresztowany w Los Angeles. Oskarża się go o uprawianie seksu z 13-letnią dziewczynką. Reżyser staje się ofiarą bezprecedensowego w dziejach Hollywood medialnego spektaklu. Brukowce oskarżają go o organizowanie satanistycznych orgii. Sędzia przed ogłoszeniem wyroku zwierza się znajomemu, że "da popalić temu polskiemu sukinsynowi". Polański ucieka ze Stanów w dniu ogłoszenia wyroku, łamiąc zasady zwolnienia warunkowego. Nie wraca tam już nigdy. Marina Zenovich poświęciła pięć lat życia na rozjaśnienie mroków tamtego procesu. Powstał film wyciągający na światło dzienne nieznane wcześniej fakty. Pojawiają się w nim ludzie, którzy nigdy dotąd nie wypowiadali się w tej sprawie. Dość szybko okazało się, że proces był skandaliczną mieszanką uprzedzeń, niepohamowanych ambicji i chęci zaspokojenia społecznej żądzy odwetu na przybyszu znikąd, który w kilka lat podbił Fabrykę Snów. Część amerykańskich mediów postrzegała Polańskiego jako "dziwacznego karła mówiącego ze śmiesznym akcentem". Podczas gdy dla europejskich dziennikarzy był wielkim artystą, który padł ofiarą purytańskiej moralności i hipokryzji, dla ich kolegów zza oceanu stał się obcym, któremu należało dać nauczkę. Reżyserka, umiejętnie wplatając w narrację fragmenty filmów Polańskiego, udowadnia, że ci, którzy go sądzili, brali fikcję za rzeczywistość.