Filmy madryt, ciąża

Film opowiada historię trzech pokoleń kobiet -babci, dwóch córek i wnuczki. Są silnymi kobietami i dzięki temu z godnością przyjmują to, co im los przyniósł. Każda z nich ma jakiś sekret, co do którego wolałaby aby nie ujrzał światła dziennego...

Pojedyncza kula wystrzelona podczas interwencji policji odbija się na życiu kilku postaci - dwóch policjantów, córki dyplomaty, flirtującej żony i eks-konsula. Film zaczyna się obrazem ostatniego edyktu generała Franco ograniczającego kolejne prawa obywatelskie. W komicznym interludium młoda prostytutka rodzi syna w nocnym autobusie. Dwadzieścia lat później Victor - przystojny goniec z pizzerii, nie może doczekać się randki z młodą Włoszką, zaś ta, zepsuta córka bogatego dyplomaty imieniem Helena, czekając na dealera heroiny ogląda "Zbrodnicze życie Archibaldo de la Cruz" Luisa Bunuela. Gdy Victor zjawia się u niej, zostaje wzięty za handlarza narkotyków.

Kurtyna w teatrze podnosi się. Wystawiane jest przedstawienie Piny Bausch Cafe Muller. Na widowni siedzą koło siebie dwaj mężczyźni. Nie znają. się. To Benigno (młody pielęgniarz) i Marco (czterdziestoparoletni pisarz). Na scenie dwie kobiety poruszają się w rytmie The Fairy Queen Henry Purcella. Pomimo ciemności. Benigno widzi łzy płynące po twarzy Marco. Chciałby mu powiedzieć, że on także jest bardzo wzruszony, nie ma jednak odwagi. Jakiś czas potem obaj mężczyźni znowu się spotykają, tym razem w szpitalu, gdzie pracuje Benigno. Lydia, dziewczyna Marco, która jest zawodowym torreadorem, po wypadku na arenie znajduje się w stanie śpiączki. Benigno natomiast opiekuje się Alicją, młodą uczennicą szkoły baletowej, także pogrążoną w śpiączce. Kiedy Marco przechodzi obok pokoju Alicji. Benigno nie waha się go zaczepić. To początek wyjątkowej przyjaźni... Losy tych czterech bohaterów rozbiegają się we wszystkich kierunkach - w przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, prowadząc ich ku nieznanemu przeznaczeniu.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Film przedstawia historię słynnego XVIII-wiecznego śpiewaka Farinellego (Stefano Dionisi), który w wieku 10 lat został poddany kastracji, aby zachować unikalną barwę głosu. Farinelli, a właściwie Carlo Broschi, był Włochem, który triumfy święcił w całej Europie, za czasów Hendla. Film zachwyca sekwencjami występów Farinellego, podczas których kobiety są bliskie spazmów, mdleją. Jego występy odbywają się w najlepszych, bajecznie kolorowych salach operowych ówczesnej Europy. Publiczność jest ubrana w wykwintne stroje z epoki.

Jest rok 1940, w Hiszpanii panują faszystowskie rządy generała Franco. Przeciwnicy dyktatora oraz działacze ruchu oporu są ścigani przez reżim i surowo karani. Do madryckiego więzienia trafia również żona działacza republikańskiego, ciężarna Hortensia (Inma Cuesta), która ma być stracona zaraz po urodzeni dziecka. Kobieta ma mieszkającą w Andaluzji siostrę Pepitę (María León), która postanawia przyjechać do stolicy kiedy dowiaduje się o uwięzieniu Hortensji. Na miejscu poznaje Paulino (Marc Clotet), działacza antyfaszystowskiego i sama angażuje się w walkę z reżimem.