Filmy jazz, zespół jazzowy

Filmu "Do ciebie, człowieku" nie da się streścić ani opowiedzieć. Trzeba go obejrzeć. Zobaczyć staruszka poruszającego się za pomocą balkonika, który ciągnie za sobą skrępowanego smyczą psa. Zobaczyć, jak nikogo wokół to nie dziwi. Smutne? Tak. Komiczne? Bardzo. Takich scen jest wiele. Bo "Do ciebie, człowieku" jest specyficznym, brawurowo pomyślanym rejestrem przeróżnych stron ludzkiej egzystencji, ilustracją starego skandynawskiego przysłowia: „Człowiek jest radością dla drugiego człowieka, ale też może być źródłem bólu”. Burząc przyzwyczajenia widza, odchodząc od chronologii i spoglądania na rzeczywistość jako ciąg przyczyn prowadzących do określonych skutków Andersson uzyskał przejmujący efekt – wrażenie, że oglądamy własne życie, nad którym ktoś z uwagą się pochylił.

Lata 20-te w ZSRR, czasy nowej polityki ekonomicznej. Studenta odeskiego technikum muzycznego Kostię Iwanowa zainteresował nowy trend w muzyce – jazz. To właśnie przez tę pasję, komsomolca wyrzucają z technikum i stawiają przed wyborem – nauka lub ulubiona muzyka. Kostia wybiera jazz i pragnie stworzyć swój własny jazz-band. W odpowiedzi na ogłoszenie zgłasza się dwóch kolegów - muzyków – Stiopa i Żora. Pierwszy gra na bandżo, drugi na perkusji. Kostia zainteresuje ich jazzową pasją i tak oto nowy jazz-band rozpocznie swoje próby…