Filmy taniec nowoczesny

Bohater dokumentu Tomera Heymanna, dyrektor artystyczny słynnego Batsheva Dance Company, jest jednym z najbardziej innowacyjnych i oryginalnych współczesnych choreografów, który zmienił myślenie o tej sztuce. Stworzył własny język tańca – GaGa. Ruch stał się dla niego sposobem rozumienia siebie, oswojenia zwierzęcia, które drzemie w każdym z nas. Przed kamerą choreograf pasjonująco opowiada o swoim dzieciństwie, miłościach, wizji świata.

San Francisco, rok 1985. Apogeum epidemii AIDS. Frankie aspiruje do obsady przedstawienia realizowanego przez wiodącą na zachodnim wybrzeżu trupę taneczną. Pomijany podczas prób, mylący się w trakcie ćwiczeń nawiązuje trudną przyjaźń z weteranem sceny Toddem, którego częste wizyty w klubach, przygodne znajomości i okazjonalne używanie narkotyków zyskują mu renomę ancymonka trupy. W tle dramatu czai się atakujący z ukrycia wirus HIV, niepewność drogi jego przenoszenia, objawów i tożsamości ofiar. Na scenie, na której występują Frankie i Todd każdy może być nosicielem, każdy może nosić w sobie potencjalny wyrok śmierci.

Pierre (Manuel Blanc) i Lou (Marie Bunel) nie są już razem. Pierre cierpi, musi poślubić inną młodą kobietę, ale oboje poddają się przed drzwiami urzędu stanu cywilnego. Lou przygotowuje krótki film o wystawie w Luwrze, przedstawiający Wenus i Marsa. Pierre i Lou spotykają się pewnego wieczoru, uczęszczają na kurs baletu nowoczesnego. Potem jadą na grób Rilkego. Kłócą się. Pierre spotyka się z przyjaciółmi, a Lou chodzi teraz z Theo, kustoszem muzeum, którym Pierre gardzi. Lou pracuje w domu jako wolontariusz telefoniczny dla organizacji wsparcia dla osób w niekorzystnej sytuacji moralnej. Zakończyła swój krótki film. Jest wyświetlany.