Filmy żołnierz, relacja mężczyzna-kobieta, film czarno-biały

Jasiek Gazdoń jest przekonany o zdradzie swej Hanusi, dlatego idzie do wojska bez pożegnania z nią. W górach ratuje życie czeskiemu pogracznikowi. Potem trafia do więzienia oskarżony o współpracę z przemytnikami. W celu oczyszczenia swego dobrego imienia ucieka z więzienia.

Perypetie włoskiego żołnierza, który dezerteruje z frontu wschodniego i ukrywa się w mieszkaniu warszawskiego rodzeństwa, by w końcu zostać sprzymierzeńcem Polaków w walce z Niemcami. Młodemu Włochowi, jadącemu z frontu wschodniego na urlop, skradziono w Warszawie pistolet maszynowy. Podejrzewa o to jedną z pasażerek pociągu, Marię. Idzie do jej mieszkania i tam już pozostaje. Maria działa w konspiracji i po pewnym czasie Giuseppe okazuje się bardzo użyteczny – porusza się swobodnie wśród łapanek, wykrada Niemcom broń, itp. Nawet brat Marii, Staszek – marzący tylko o spokoju i odżegnujący się od wszelkiej działalności konspiracyjnej – zostaje w nią wciągnięty.

Jest 1941 rok, gdy młody Staszek ucieka z niemieckiej niewoli i przedostaje się na radziecką stronę frontu. Okazuje się, że jest niezwykle podobny do schwytanego przez Rosjan porucznika Abwehry Hansa Klossa. Po raz pierwszy polscy widzowie zobaczyli Hansa Klossa w Teatrze Telewizji. Od 1965 do 1967 roku zostało wyemitowanych 14 spektakli o agencie J-23. Spodobały się tak bardzo, że natychmiast zapadła decyzja o produkcji serialu telewizyjnego Stawka większa niż życie.

Serial telewizyjny bijący wszelkie rekordy popularności wśród kilku pokoleń widzów. Przedstawia wojenne losy dzielnej załogi czołgu Rudy i psa Szarika. Sformowana daleko od okupowanej Polski załoga czterech pancernych przemierza szlak bojowy prowadzący aż do Berlina. Bohaterowie wiodą codzienne życie żołnierzy, pełne niebezpieczeństw, czasem humorystycznych sytuacji, co cementuje ich przyjaźń. Jako zwycięzcy wracają do Polski uroczyście witani w stolicy Śląska – Katowicach. Wkrótce świętują zaręczyny trzech par. Wojenna historia czterech przyjaciół, harmonijnie godząc odwieczny kontrast między romantyzmem a codziennością, nadaje zwyczajności żołnierskiego trudu walor niezwykłości – dlatego stała się bestsellerem pięćdziesięciolecia.

Jest wiosna 1945 roku, w starym zamku, gdzieś na późniejszych ziemiach zachodnich, urządza sobie kryjówkę niemiecki generał, uciekający przed nacierającą armią radziecką. Nie wie, że parę metrów pod jego stopami, na straży zgromadzonych w piwnicy beczek z winem, czuwa czerwonoarmistka, Marusia. Do tej samej warowni przypadkowo trafia również polski żołnierz – szeregowy Orzeszko, uważany przez kolegów z oddziału za nieuleczalny przypadek ciamajdy i pechowca.

W hotelu gromadzą się miejscowe władze, aby uczcić zakończenie wojny. Wśród gości znajduje się komunista Szczuka. Podziemna organizacja wydała na niego wyrok śmierci. Zamachu ma dokonać Maciek Chełmicki, żołnierz AK. Pierwsza próba zabójstwa nie udaje się, więc Maciek również pojawia się w hotelu. Spotkanie z barmanką Krystyną rodzi w nim wątpliwości. Czy warto jeszcze zabijać, skoro wojna się skończyła? Powojenna rzeczywistość nie oferuje żadnej alternatywy.

Rodzina koniecznie chce zmusić do ożenku porucznika Niko, lecz ten zakochuje się w pięknej baronowej. Do wybranej mu przez rodzinę narzeczonej jedzie więc w przebraniu swego ordynansa. Ten zaś udaje porucznika. Okazuje się, że narzeczoną jest właśnie baronowa. Ona tymczasem też się przebrała za swoją pokojówkę, ta zaś za swoją panią.

Akcja filmu rozgrywa się tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Zdemobilizowana kompania żeńska, pod komendą pięknej pani porucznik Krystyny, nie zdejmuje jednak mundurów. Osiadają całą grupą w opuszczonym dworku ziemskim na Ziemiach Odzyskanych. Zaczynają od odbudowy zniszczonego gospodarstwa, składają „śluby panieńskie” (żadnych romansów z mężczyznami) oraz wprowadzają rygor wojskowy. Wszystko pięknie i ładnie… ale do czasu, kiedy ich istnienie odkryją zdemobilizowani żołnierze, stacjonujący w pobliskim miasteczku.

Rok 1945. Żołnierze I Dywizji Pancernej generała Maczka marzą o zbrojnym powrocie do Polski. Tymczasem środowisko oficerskie nie ma konkretnego planu działania, a także dalszych planów co do losów Polski. Chorąży Zientara tuż przed śmiercią oddaje swoje wszystkie oszczędności porucznikowi Włodarczykowi, który ma spełnić ostatnią wolę umierającego. Ma to być wybudowanie szkoły w jego rodzinnej wiosce.