Filmy narkomania, hiv

Jest to film o topmodelce, znanej jako Gia (Gia Marie Carangi). O jej życiu opowiadają przyjaciele i rodzina, a także ona sama poprzez pamiętnik. Gia tak jak każdy z nas zaczynała od zera. Dzięki swoim talentom, burzliwej osobowości, a także znajomym, którzy powstrzymywali ją na duchu, zaszła daleko. Jednak ta oszałamiająca kariera zniszczyła jej życie. Zaczęła ćpać. Jako jedna z pierwszych zmarła na AIDS, mając zaledwie 26 lat. Film ukazuje ją jako legendę.

Film to studium psychologiczne psychiki młodego człowieka - narkomana, który w pewnym momencie swojego życia postanawia wyrwać się ze szponów nałogu i zacząć "normalne życie". Niestety, nie okazuje się to łatwe, Mark boryka się z problemami typowymi dla chcących zerwać z nałogiem. Trainspotting to bardzo realistyczny obraz, ukazujący skutki zażywania narkotyków oraz problemy "egzystencjalne" młodych, zbuntowanych ludzi. Lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce się przekonać, że życie ma sens.

Jola, dwudziestoletnia narkomanka i prostytutka poznaje przypadkowo Andrzeja, „dworcowego geja”. Próbują być ze sobą, na przekór wszelkim okolicznościom. Obydwoje są nosicielami wirusa HIV.

Benoît (Xavier Beauvois) jest studentem historii sztuki. Został powołany do odbycia służby wojskowej i myśli, że jego starannie zaplanowane życie upadnie. Próbuje desperackiego gestu, który pomoże mu zostać zwolnionym. Idzie do psychiatry, który podaje mu leki przeciw depresji. Ponieważ to nie działa, próbuje samobójstwa. Lekarze wojskowi to formaliści: wyniki testów są pozytywne, ale lekarz wojskowy mówi mu, że ma HIV. Benoit bierze się za narkotyki. Następnie jedzie do Włoch i poznaje Claudię (Chiara Mastroianni). Wszystko wydaje się poprawiać, ale tylko przez krótki czas...

Greckie przysłowie mówi, że jedynie kobiety, które skąpały oczy we łzach, widzą jasno. Przysłowie to nie spełnia się jednak w przypadku Manueli. Tej nocy, gdy jej syn Esteban ginie przejechany przez samochód Manuela płacze tak długo, aż zabraknie jej łez. A mimo to, wcale nie widzi jasno; teraźniejszość i przyszłość giną w jednakowych ciemnościach. Czekając w szpitalu, czyta ostatnie linijki jakie jej syn zapisał w notesie, z którym nigdy się nie rozstawał. "Dziś rano przeszukałem pokój mojej matki i znalazłem plik zdjęć. Wszystkim brakowało połowy. Był na nich, jak sądzę, mój ojciec. Mam wrażenie, że w moim życiu brakuje tego samego kawałka. Chcę poznać mojego ojca, nie ważne kim jest i jak zachował się wobec mamy. Nikt nie może odebrać mi tego prawa..." Manuela nigdy mu nie powiedziała kim był. "Twój ojciec umarł na długo przed twoim narodzeniem" - to wszystko, co zdążył od niej usłyszeć. Przez pamięć dla swego syna Manuela opuszcza Madryt i jedzie do Barcelony odnaleźć jego ojca. Chce mu powiedzieć, że ostatnie słowa, jakie zapisał jego syn skierował właśnie do niego, chociaż wcale go nie znał. Ale najpierw musi powiedzieć ojcu, że gdy ona od niego odeszła 18 lat temu, była w ciąży, i że mieli syna, i że syn ten właśnie umarł. Musi powiedzieć mu też, że dała dziecku imię Esteban, to samo, które on, ojciec, nosił zanim przyjął imię Lola. Lola, la Pionera. Manuela jedzie do Barcelony w poszukiwaniu Loli, ojca swego syna. Poszukiwania mężczyzny o takim imieniu nie mogą okazać się łatwe. I rzeczywiście nie są.

Historia dwóch przyjaciół nieśmiałego, nadwrażliwego Jonathana i zagubionego, ale pociągającego Bobby'ego (Colin Farrell), którzy w splocie różnych, często tragicznych, sytuacji starają się poukładać swój świat. Czy Clare (Robin Wright), dojrzalsza od nich kobieta, wprowadzi w tę powikłaną uczuciowo relację stabilizację, czy jeszcze większy chaos?

Sam Dent w Kanadzie. Szkolny autobus wpada w poślizg i stacza się z nasypu do rzeki. Ginie czternastu uczniów. Adwokat Mitchell namawia rodziców ofiar, by wystąpili o odszkodowanie. Dotknięci nieszczęściem mieszkańcy miasteczka początkowo idą za radą prawnika.

Policjant z pasji, a nie z powołania, 35-letni Lucien Marguet (Didier Bezace), nazywany Lulu, spędza całe dnie i noce w poszukiwaniu informacji, które mogłyby prowadzić do sukcesu. Podczas, gdy wielu jego kolegów ogląda telewizję w rodzinie, on woli chodzić samotnie po Paryżu, aby uzyskać informacje od informatorów. To już trzynaście lat, codziennie idzie do 7 Sądowego Wydziału Policji. Tutaj Lulu zaczynał od początku jako młody stażysta. Teraz prowadzi sprawy związane z handlem narkotykami.

Karol otwiera się przed nami, opowiadając o swoim dramacie – wykazując się przy tym niezwykłą odwagą, obnażając kulisy swego uzależnienia od opiatów. Poza Karolem, który dotknął problemu osobiście, w filmie wysłuchamy Agaty Stoly, psychoterapeutki od uzależnień oraz toksykologa, dr Eryka Matuszkiewicza. Leki z grupy opioidów są najsilniejszymi znanymi medycynie środkami do uśmierzania bólu. W większych dawkach odurzają. Uzależniają szybko i mocno. Zdawało się, że przez ostatnie parę dekad straciły na popularności głównie w związku z zagrożeniem HIV/AIDS. Czy tak rzeczywiście jest, dowiemy się z bolesnej historii Karola Marca…