Filmy cierpienie, fotografia

Pojedyncza kula wystrzelona podczas interwencji policji odbija się na życiu kilku postaci - dwóch policjantów, córki dyplomaty, flirtującej żony i eks-konsula. Film zaczyna się obrazem ostatniego edyktu generała Franco ograniczającego kolejne prawa obywatelskie. W komicznym interludium młoda prostytutka rodzi syna w nocnym autobusie. Dwadzieścia lat później Victor - przystojny goniec z pizzerii, nie może doczekać się randki z młodą Włoszką, zaś ta, zepsuta córka bogatego dyplomaty imieniem Helena, czekając na dealera heroiny ogląda "Zbrodnicze życie Archibaldo de la Cruz" Luisa Bunuela. Gdy Victor zjawia się u niej, zostaje wzięty za handlarza narkotyków.

Maggie Conlan, jest niezamężną matką czwórki dzieci z których każde ma innego ojca. Maggie nie związała się na stałe z żadnym z nich, ponieważ wszyscy ją bili. Wkrótce, opieka społeczna zbiera jej dzieci, po tym jak w domu w którym zostawiła je bez opieki dochodzi do pożaru. Kobieta bezskutecznie walczy o ich odzyskanie. Pewnego dnia spotyka Jorge w którym się zakochuje i w końcu zakłada niepatologiczną rodzinę. Jednak ich nowo narodzone dziecko, także zostaje im zabrane...

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.