Filmy ludzik

Głównymi bohaterami filmu są Tosia – drugoklasistka – oraz plastelinowy ludek zrobiony przez dziewczynkę i nazwany przez dzieci Plastuś. W kolejnych odcinkach serialu Plastuś opowiada o swoich narodzinach oraz wielu przygodach z pozostałymi mieszkańcami piórnika i kolegami Tosi ze szkoły.

Podczas długiego spaceru spotyka się dwóch przypadkowych ludzi. Jeden duży a drugi mały. Początkowo bacznie się obserwują i oceniają wzrokowo nawzajem swoje postacie. Potem próbują się porozumieć werbalnie...

Stary, wąsaty mężczyzna wędruje boso po piaszczystej ziemi, niosąc wiklinowy kosz. Wokół, oprócz hałd ziemi, nie ma niczego. Nagle w szczerym polu pojawia się klasycystyczna brama. Mężczyzna przenosi przez nią swój kosz. Siada na stołku i rozsypuje części zgromadzone w koszu. Składa z nich postaci chłopców. Lalki niczym Pinokio ożywają, kiedy starzec uczy je chodzić. Początkowo posłusznie wykonują jego polecenia, aż do chwili, kiedy starzec prowadzi ich do bramy. Ze srogą miną nakazuje pierwszemu przejście przez bramę, ale chłopiec buntuje się i wraca do grupy. Mali buntownicy otaczają starca, dzielą go na części i składają do kosza. Wspólnymi siłami wynoszą kosz za horyzont.

Z kielicha kwiatka na ziemię schodzi zielony ludzik. Łagodny, nikomu nie wadzi, ale wzbudza agresję innego typa. Historia niby obcych nie z tej ziemi, a bardzo swojska i ludzka.