Krótkometrażowy 1963

Przeszukaj katalog

Przedstawiamy listę 226 najlepszych i najpopularniejszych filmów z gatunku Krótkometrażowy z 1963 roku. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Film opowiada historię mężczyzny, który pożycza kota, a potem bezskutecznie próbuje go zwrócić. Ale wypożyczalnia nie jest już dostępna, więc mężczyzna przemierza labirynt korytarzy, poczekalni i biur z kotem w swojej teczce...
Dwa małe niedźwiadki Tuffy i Tubby oddalają się od swojej mamy i spędzają całe lato baraszkując w Narodowym Parku Yellowstone. Tymczasem mama niedźwiedzica szuka ich śladów próbując odnaleźć niesforne misie.


Adaptacja opowiadania Zofii Nałkowskiej pod tym samym tytułem, opublikowanego w zbiorze „Medaliony”. Anonimowa Żydówka wraz z innymi towarzyszami niedoli wyskakuje z pociągu wiozącego ludzi do obozu koncentracyjnego. W trakcie desperackiej próby ucieczki łamie nogę i bezradna leży na śniegu przy tytułowym torze kolejowym. Wokół kobiety zbierają się ludzie z pobliskiej wsi i debatują nad jej dalszym losem.

Fotel

7,0
Historia walki o władzę opowiedziana za pomocą genialnie prostych środków graficznych. Gdzieś w kolumnowej sali pewnego monumentalnego gmachu odbywa się ważne zebranie. Jedno miejsce przy stole prezydialnym jest puste. Zasiądzie przy nim ten, kto użyje lepszego fortelu, by się do niego dostać. Wszystkie chwyty z podstawianiem nogi przeciwnikom dozwolone. Rozgrywka o tytułowy fotel ukazana jest z lotu ptaka: walczące ludziki przypominają ruchliwe, abstrakcyjne kółka, zbijające się w gromadki lub rozpierzchające na różne strony.
Satyra na system handlu w Polsce Ludowej. Mąż i żona oglądają w telewizji reklamę ciasta, które robi się i piecze bardzo szybko. Żona marzy o nowej kuchence, zaś mąż o czymś słodkim, wyrusza więc do miasta na zakupy produktów do ciasta.
Zainspirowani oglądanym w telewizji filmem o Wilhelmie Tellu Bolek i Lolek powtarzają legendarny strzał do jabłka. Bolek ustawia jabłko na głowie Lolka i strzela z kuszy…
Bugs przy pomocy super witamin dodających wigoru wciela się w rolę sprintera - Strusia Pędziwiatra, który się nadwyrężył. Szczęśliwie, nawet gdy witaminy zawodzą, udaje mu się przechytrzyć Kojota, choć jak zwykle Kojot oszukuje jak może. Film zawiera wiele skomplikowanych gagów. Choćby wtedy, gdy Wile E na szczycie wzgórza wystawia Bugsowi jako cel marchewkę na pokuszenie.
Po trzech latach od realizacji głośnego Małego westernu Witold Giersz powrócił do użytej tam po raz pierwszy techniki swobodnego malowania postaci pędzelkiem na celuloidach bez stosowania okonturowań (mniej więcej w tym samym czasie, zupełnie niezależnie, podobną metodę zastosował George Dunning w filmie Flying Man). „Czerwone i czarne” okazało się jeszcze większym sukcesem niż wielokrotnie nagradzany „Western”. Zasługa to, jak wydaje się, nie tylko znakomitej plastyki, ale i pomysłowego wykorzystania znanej skądinąd konwencji, w której animator sam pokazuje się na ekranie i prowadzi grę z rysowanymi przez siebie postaciami. „Czerwone i czarne” to utwór nie tylko piękny wizualnie i znakomicie animowany, ale, co rzadkie w polskiej animacji, niezwykle lekki i skrzący się niewymuszonym humorem.
W archiwum Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce znajdują się albumy pozostawione przez hitlerowców podczas ucieczki po klęsce w 1945 roku. Na podstawie jednego z nich, zrealizowany został dokument Jerzego Ziarnika. Film przedstawia sylwetkę funkcjonariusza gestapo – Schmidta opartą na 129 zdjęciach z pozostawionego przez niego podczas ucieczki z Polski albumu. Ukazują one życie przeciętnego szeregowego członka hitlerowskiego aparatu przemocy, który z chorobliwą skrupulatnością uzupełnia swój fotograficzny pamiętnik o kolejne obrazy codziennych realiów życia i pracy w okupowanej prowincjonalnej Polsce. Zamieszcza w nim opatrzone beznamiętnym, wykaligrafowanym podpisem fotografie.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…