Filmy relacja mężczyzna-kobieta, humor, relacja matka-córka

Leniwy palacz skrętów (Seth Rogen) zostaje jedynym świadkiem morderstwa dokonanego z rąk złego barona narkotykowego (Gary Cole) i skorumpowanego policjanta (Rosie Perez). Kiedy za jego głowę zostaje wyznaczona cena, młodzieniec ucieka przed śmiercią zabierając ze sobą oszołomionego dealera (James Franco) oraz jego dostawcę (Danny McBride).

Anna (Danuta Stenka) to żywiołowa, atrakcyjna czterdziestolatka z poczuciem humoru. Jej styl to bojówki i zwykła podkoszulka. Kasia, córka Anny, (Anna Antonowicz) nie jest typową dziewiętnastolatką. Nie lubi imprez, nie interesuje się chłopakami, jada zdrową żywność i uprawia jogę. Michał (Jan Frycz) jest bardzo przystojnym, poukładanym i zamożnym prawnikiem. Paweł (Przemysław Cypryański) ma dwadzieścia lat, kocha życie, ładne dziewczyny i zabawę. W wyniku szeregu dziwnych zbiegów okoliczności (a może po prostu przeznaczenia..) matka i córka spotykają dwóch facetów, którzy je bezgranicznie irytują. Czy mimo to jest cień szansy na happy end?

Carrie Fisher ze swadą i humorem opowiada na scenie o swoim barwnym, choć niełatwym życiu. Nie omija tematów związanych z burzliwym związkiem jej rodziców, dorastaniem w Hollywood czy własną karierą aktorską. Wspomina nieudane małżeństwo z Paulem Simonem i porusza kwestię swojego uzależnienia od narkotyków i alkoholu. Nie brakuje jej przy tym dystansu do siebie i lekkości języka. A trzeba przyznać, że Carrie ma o czym mówić. Jest aktorką, autorką scenariuszy i bestsellerowych książek – na podstawie jednej z nich powstał znany film Pocztówki znad krawędzi. Jej rodzicami byli piosenkarz Eddie Fisher, po którym, jak twierdzi, odziedziczyła psychozę maniakalno-depresyjną, i hollywoodzka gwiazda Debbie Reynolds. Fisher w wieku dziewiętnastu lat stała się ikoną popkultury, wcielając się w rolę księżniczki Lei w kultowej trylogii „Gwiezdne wojny”. Znakomity monodram Carrie Fisher, oparty na jej własnym scenariuszu i wyprodukowany przez stację HBO, został nagrany przed żywą publicznością. Produkcja bawi i wzrusza, a sama aktorka prezentuje się jako osoba obdarzona błyskotliwym poczuciem humoru, zmysłem autoironii, a także ciętym językiem. Za reżyserię filmu odpowiedzialni byli twórcy „Party Monster” oraz głośnych dokumentów „Głęboko w gardle” i „Becoming Chaz”, Fenton Bailey i Randy Barbato. Obraz został wyróżniony dwiema nominacjami do nagrody Emmy (najlepszy montaż, najlepsza produkcja w kategorii program variety/musical/komedia).