Filmy seks analny

Link mieszka w przyczepie na wschodnim wybrzeżu ze swoim przemocowym ojcem i młodszym przyrodnim bratem Travisem. Kiedy chłopak odkrywa, że jego matka z Mi'kmaw może nadal żyć, zapala w nim nadzieja na lepsze życie i chęć ucieczki z Travisem. W drodze spotykają Pasmay, tancerkę pow-wow, która przyciąga Linka. Gdy chłopcy podróżują po Mi'kma'ki, Link odnajduje społeczność, tożsamość i miłość w krainie, do której należy.

Russell (Tom Cullen) to samotny mężczyzna mieszkający na 14 piętrze bloku w Nottingham. Jest człowiekiem skrytym, małomównym, nieśmiałym. Pracuje jako ratownik na pływalni, od czasu do czasu zapali sobie dla relaksu trawkę. Tylko najbliżsi przyjaciele wiedzą, że jest gejem. Pewnego wieczoru poznaje w klubie Glena (Chris New), całkowite swoje przeciwieństwo - chłopaka energicznego, gadatliwego, bezczelnego. Artystę, który nie chce się z nikim na dłużej wiązać. Wydaje się więc, że mężczyźni rozstaną się po wspólnie spędzonej nocy. A jednak następnego dnia są wciąż razem. Tworzy się między nimi coraz głębsze porozumienie. To, co zaczęło się od seksu powoli przeradza się w miłość. Ale jest jeden problem - Glen ma wyjechać na dwa lata do USA. Czy zostanie z Russellem?

Prywatnemu detektywowi Luigi Primo (Sergio Castellitto) powierzone zostaje zadanie poszukiwania młodej kobiety, która na kilka dni przed ślubem porzuciła swojego przyszłego męża. W trakcie swojego śledztwa odkryje udręczone i nietypowe życie Francji, jej ucieczkę od rodziców, jej wioskę i stopniowe zejście do piekła.

Evie (Jack Plotnick) jest straconą aktorką filmów klasy B, która zdecydowanie nie starzeje się z wdziękiem. Mieszka z Coco (Clinton Leupp), jej przyjaciółką, która pełni głównie funkcję służącej naszej bohaterki. W ich życiu pojawia się nowa współlokatorka Varla (Jeffery Roberson) początkująca gwiazdka, której zmarła matka Marla (Jeffery Roberson) była najbardziej nienienawidzoną rywalką Evie...

Jean-Marie (Charles Berling) i jego żona Nicole (Miou-Miou) od piętnastu lat prowadzą pralnię w centrum Belfort. Piętnaście lat miłości i wierności, bez wakacji, bez wychodzenia. A potem pewnego wieczoru wszystko się zmieni. Na scenie w nocnym klubie dość niepokojący młody chłopak wykonuje z siostrą akt transwestyty. Nazywa się Loïc (Stanislas Merhar) i od razu uwodzi parę, która zgodziła się na swoją pierwszą od dłuższego czasu wycieczkę. Tak zaczyna się nowe życie dla Nicole i Jean-Marie, między sprzątaniem w ciągu dnia a poślizgiem w nocy, po prostu dla przyjemności silnych wrażeń, dla dreszczyku emocji...

W zniszczonym wojną kraju, pałac prezydencki dostaje się w ręce sił powstańczych. Prezydent (Hossein Mahjoub) zdążył uciec, eskortowany przez premiera i czterech strażników. Radzą prezydentowi wyjechać za granicę, ale prezydent nie chce zostawić swoich ludzi. Chce dotrzeć do lojalnych żołnierzy, którzy podobno czekają na niego w odległej wiosce Khibula. Podróż jest trudna: pieszo przez górzysty teren i mróz. Niewidzialne siły wroga ścigają prezydenta, pozostając niewidocznymi i niesłyszanymi, ale upewniając się, że prezydent wie, że go ścigają. W Khibuli jednak nie ma lojalnych żołnierzy. Prezydent zaczyna wątpić w swojego premiera i strażników. Fizyczna podróż staje się duchową podróżą do celu, która jest nieznana ludziom, którzy ślubowali, że go ochronią. Rola jego opiekunów staje się niejasna: czy ścigają go, chroniąc go przed siłami wroga czy przed samym sobą? Prezydent wyrusza wyżej w góry, ścigany zarówno przez swoich przyjaciół, jak i wrogów.

Donato (Wagner Moura) wychował się w portowym mieście Fortaleza na północno-wschodnim wybrzeżu Brazylii, gdzie pracuje jako ratownik i przyzwyczaił się do widoku palm i plaży w słońcu. Pewnego dnia ratuje niemieckiego turystę Konrada (Clemens Schick), któremu groziło utonięcie. Dwaj mężczyźni zrozumieli się natychmiast. Ale w tej samej chwili, gdy zaczyna się rozwijać silne uczucie między nimi, Konrad musi powrócić do Niemiec. Donato podąża za Konradem do Berlina. W stolicy Niemiec, widzi, że nowy świat, to nie raj wybrzeża brazylijskiego.

Historia pewnego dźwiękowca pojawiającego się na ekranie w tytułowych 24 scenach. Widzimy go przy pracy: jak rejestruje dźwięki. Przysłuchuje się ludzkiemu głosowi. Chwyta dźwiękową prozę życia: konflikty, momenty cielesnego zbliżenia, zaciekłe rozmowy o polityce, brzmienie naturalnego pejzażu. Nieprzypadkowe są też lokacje. Interesuje go zarówno miasto, jak i dżungla. Idzie do kina, przechadza po cmentarzu, nagrywa występy muzyków. Nienachalny podsłuchiwacz, duch o niezachwianej posturze. Jakby za wyobrażoną szybą – obecny, a jednak pozbawiony interakcji z otaczającym go światem, pozostawiony w bezgłosie. Sporadycznie tylko reaguje na podsłuchiwane sceny, czasem uśmiechem – na dowcip czy na absurd sytuacji. Każda podsłuchiwana przez niego osoba to kolejny głos w większej, duchologicznej układance.

Reżyser Pavel Ruminov i aktorka Natalya Anisimova wcielają się w samych siebie, opowiadając niejako ich własną i intymną opowieść. Dowiadujemy się o tym jak przebiegało wspólne życie pary oraz jak wyglądało ich rozstanie.

Lucas (Nahuel Pérez Biscayart), młody, bezradny Argentyńczyk, robi wszystko, co tylko może, aby przetrwać w Buenos Aires. W internecie, spotyka Henry'ego (Jean-Michel Balthazar), belgijskiego piekarza, który cierpi z powodu samotności. Lucas przecina Atlantyk i pojawia się w małej miejscowości w Belgii, aby stać się uczniem Henry'ego. Ale czuje, że szybsze więzi nawiąże z ... Audrey (Monia Chokri), która jest sprzedawczynią w piekarni.