Filmy wino, policja, list, relacja matka-syn, relacja brat-siostra

1942 rok. Okupowany Paryż. Zastępca reżysera a zarazem członek francuskiego ruchu oporu Jean-Devaivre przyłącza się do niemieckiego studia filmowego "Continental Films" aby uniknąć podejrzeń i uzykać namiastkę bezpieczeństwa. Przez wiele następnych lat szpieguje reżyserując francuskie filmy produkowane przez Niemców...

Bezrobotny trzydziestolatek Hlynur nadal mieszka z matką, a dni spędza na piciu, oglądaniu filmów pornograficznych i surfowaniu po sieci. Na święta Bożego Narodzenia do ich domu wprowadza się nauczycielka flamenco jego matki, Lola. Podczas nieobecności matki Hlynur odkrywa, że Lola jest lesbijką, a jednak Nowy Rok spędza z nią w łóżku. Wkrótce dociera do niego, że Lola dzieli z matką nie tylko dom. Ostatecznie, Hlynur będzie musiał znaleźć swoje miejsce w tej układance i wyzbyć się nieco egoizmu.

Kino drogi opowiadające o dwójce dzieci szukających swego ojca, który rzekomo mieszka w Niemczech. Obsesja na jego punkcie wytyczy i pokaże im granicę, jaka znajduje się pomiędzy dzieciństwem a okresem dojrzewania.

Monachium, rok 1943. Hitler prowadzi w Europie wyniszczającą wojnę. Grupa młodych ludzi, w większości studentów, uznaje bierny opór za jedyny sposób na osłabienie nazistów i ich nieludzkiej machiny wojennej. Powstaje „Biała Róża”, ruch oporu stawiający sobie za cel obalenie Trzeciej Rzeszy. Sophie Scholl jest jedyną kobietą w jego szeregach. Z początku nieświadoma i naiwna, nie podejrzewa jeszcze, że zapisze się na kartach historii. 18 listopada 1943 roku Sophie i jej brat Hans zostają aresztowani podczas rozdawania ulotek na uniwersytecie. Przesłuchania Sophie przez oficera Gestapo, Mohra, przeradzają się stopniowo w psychologiczny pojedynek.

Historia rozgrywa się we Francji, pod koniec drugiej wojny światowej. Na prowincji znajduje się szkoła dla chłopców z zamożnych rodzin, prowadzona przez zakon jezuitów. Pomimo wojny panuje tutaj spokój, przerywany czasami alarmami lotniczymi. Dopiero przybycie do internatu nowych uczniów pochodzenia żydowskiego, burzy swoistą sielankę...

Jest rok 1940. Uciekając przed Niemcami, śmietanka towarzyska Paryża opuszcza stolicę i lokuje się w luksusowym hotelu Splendide w Bordeaux. Tam spotykają się uciekinier z więzienia i piękna aktorka. Przed wojną łączył ich romans, na dodatek przez aktorkę mężczyzna trafił do więzienia.

W faszystowskich Włoszech w 1935 roku malarz, z wykształcenia lekarz, zostaje wysłany do odległego regionu w pobliżu Eboli. W czasie pobytu na prowincji dowiaduje się, że należy doceniać piękno i mądrość chłopów a także jak przezwyciężać izolację...

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.