Filmy artystka

Geniusz to 10-odcinkowa antologia, oparta na głośnej biografii Alberta Einsteina, autorstwa Waltera Isaacsona. W serii widzowie prześledzą losy obdarzonego niezwykłą wyobraźnią i buntowniczą naturą pracownika urzędu patentowego, który po skończeniu studiów bezskutecznie ubiegał się o posadę nauczyciela i próbował napisać doktorat, by w późniejszych latach odkrywać tajemnice atomu i wszechświata. Każdy kolejny epizod będzie omawiać wybitne osiągnięcia naukowe Einsteina i jego burzliwe życie osobiste.

Yay! Właśnie to Gina powtarza, gdy sprawy idą po jej myśli albo gdy ma dobry nastrój. Dzięki swojemu lekkiemu pióru Gina zdobyła stypendium do prestiżowego Karaibskiego Instytutu Muzycznego (IMC) w Puerto Rico, który nie ma sobie równych w nauce latynoskich rytmów. To również kolebka odnoszącego sukcesy reggaetonu. Gina jest radosną, żywiołową i kreatywną dziewczyną, która uwielbia pisać. Jej marzeniem jest tworzyć piosenki dla najlepszych artystów i przekazywać swoje pomysły i uczucia słuchaczom. Dziewczyna marzy, by tworzyć utwory dla Jaydena, który jest młodzieżową sensacją ulicznych rytmów, a zarazem synem dyrektora i właściciela IMC. Gina nieustannie dzieli się w sieci swoimi tekstami piosenek, w tym również rapem, a setki dzieci i nastolatków obserwują jej konto @ginayei. Uczniowie IMC będą eksperymentowali z różnymi rytmami, takimi jak trap, latynoski pop, a nawet ballady, ale reggaeton zawsze będzie leżał u podstaw każdego utworu. Gina pozna Manu, miłego i czarującego chłopaka, który jest zdeterminowany, by osiągnąć sukces i zdobyć sławę. Razem stworzą miłosną piosenkę, której słowa i muzyka będą esencją karaibskiego brzmienia. W galerii sław już szykują miejsce dla tego duetu!

Postpunkowy dramat psychologiczny o młodej kobiecie łaknącej życia pośród szarości PRL. Opowieść o więzi matki i córki, głodzie wolności, seksie i medytacji. Historia rozpoczyna się w Trójmieście w 1987 roku, a kończy w 1989, po pierwszych wolnych wyborach w Polsce. Jej tłem jest buntownicza trójmiejska scena muzyczna końca lat osiemdziesiątych, kulturalny i społeczny fenomen tego okresu i zapowiedź rewolucyjnych zmian w Polsce.

Ro (Halle Berry), jest dziennikarką, która z pasją tropi afery w świecie polityki i biznesu. Kiedy dawna przyjaciółka opowiada jej o romansie, jaki ją łączył z szefem jednej z największych agencji reklamowych (Bruce Willis) a później ginie w niewyjaśnionych okolicznościach, Ro postanawia wyjaśnić sprawę jej śmierci.

Adela ma 15 lat, przeżywa pierwsze zauroczenie, pierwszy seks, miłosne rozczarowanie. Jedna rzecz nie ulega dla niej wątpliwości: dziewczyny chodzą z chłopakami. Jej życie zmienia się jednak na zawsze, gdy pewnego razu spotyka Emmę, artystkę o niebieskich włosach. To właśnie dzięki niej Adela odkryje swoje pragnienia i kobietę w sobie. Na oczach widzów Adela dojrzewa, poszukuje swojej życiowej drogi, gubi ją i znowu odnajduje...

Lucious Lyon (nominowany do Oscara Terrence Howard, Hustle & Flow, Miasto gniewu) to niezwykle utalentowany artysta, król hip hopu oraz prezes muzycznego giganta – Empire Entertainment. Życie Luciousa wydaje się być bajką, do czasu aż dowiaduje się, iż cierpi na nieuleczalną przypadłość. Chorobę, która w ciągu trzech lat uczyni go kaleką i ubezwłasnowolni. Zegar tyka, a Lyon musi wybrać jednego z trzech synów, by przygotować go do przejęcia muzycznego imperium, nie narażając przy tym interesów i tak skłóconej już rodziny. Ale to nie jedyne zmartwienia, z którymi boryka się Lyon. Niespodziewanie, u progu jego drzwi, po prawie dwóch dekadach odsiadki, pojawia się była żona – Cookie (nominowana do Oscara Taraji P. Henson, Ciekawy przypadek Benjamina Buttona). Nikt nie wie w jaki sposób Cookie udało się opuścić zakład o siedem lat wcześniej, ale każdy doskonale zdaje sobie sprawę z tego, iż przybycie byłej miłości dodatkowo namiesza w życiu Lyona. Zuchwała i odważna Cookie, nie zamierza z boku przyglądać się triumfom byłego męża i wspólnika. Pełna poczucia, iż to dzięki jej poświęceniu Lyon osiągnął sukces również pragnie znaleźć się wśród ludzi, którzy rządzą imperium.

Astrid (Alison Lohman) ma 12 lat i mieszka w Kalifornii. Ingrid, jej matka (Michelle Pfeiffer), jest równie piękną, co wyzwoloną poetką. Pewnego dnia w ich dość nietypowe, ale szczęśliwe życie wkracza Barry (Billy Connolly), który najpierw rozkochuje w sobie Ingrid, a potem łamie jej serce i rujnuje życie. Ingrid mści się na nim podając truciznę sporządzoną z jej ulubionego kwiatu - białego oleandra. Gdy matka zostaje skazana na dożywocie, Astrid rozpoczyna wieloletnią tułaczkę po rodzinach zastępczych, poznając smak zakazanej miłości, narkotyków, głodu, prób samobójczych i... miłości. Próbuje zachować własną tożsamość we wciąż zmieniającym się otoczeniu. Przez te wszystkie lata prowadzi korespondencję z matką. Astrid uczy ją, czym jest miłość, a matka daje jej siłę przetrwania.

Film jest niezwykłym romansem, w którym pewien samotnik (Ethan Hawke) proponuje kruchej, ale zdeterminowanej kobiecie zwanej Maudie (Sally Hawkins), żeby była jego gospodynią domową. Maudie, choć jest zgarbiona i ma kalekie dłonie, jest pełna energii. Chce być niezależna, żyć z dala od jej nadopiekuńczej rodziny – i przede wszystkim pragnie z wielką pasją malować obrazy

Polska, początek XXI wieku. Artystka wymykająca się zaszufladkowaniu i eksperymentujący muzyk. Dwójka outsiderów, których bardzo wiele ze sobą łączy. Androgyniczni, szczupli, bez włosów, często ubrani w identyczne uniseksy – wyglądają jak męska i żeńska wersja tej samej osoby. Ich stan zakochania przypomina perwersyjną wersję narcyzmu, bo, patrząc na kochanka, patrzą na własne odbicie. W ich relacji miłość przenika się ze sztuką. Intymnym wyznaniom i gestom nadana zostaje artystyczna forma. I odwrotnie – sztuka jest ich sposobem na życie emocjonalne. Żyją w stworzonym przez siebie świecie, w którym mogą wszystko projektować i kontrolować. Wszystko, oprócz własnych emocji.

Jean-Etienne Fougerole (Christian Clavier) jest inteligentnym humanistą. Ożenił się z bogatą dziedziczką wielkich włości (Elsa Zylberstein). Fougerole promuje w debacie telewizyjnej swoją nową powieść „À bras ouverts”, w której m. in. zaprasza do swego domu osoby najbardziej potrzebujące. Jego przeciwnik nie może uwierzyć w to co on opowiada w swojej książce. Urażony słowami przeciwnika, Fougerole, przyjmuje wyzwanie, aby nie stracić twarzy. I już tego samego wieczoru, ktoś zadzwonił do drzwi jego pałacu. Przekonania Fougerole zostaną wystawione na próbę!