Filmy artysta, artystka

Geniusz to 10-odcinkowa antologia, oparta na głośnej biografii Alberta Einsteina, autorstwa Waltera Isaacsona. W serii widzowie prześledzą losy obdarzonego niezwykłą wyobraźnią i buntowniczą naturą pracownika urzędu patentowego, który po skończeniu studiów bezskutecznie ubiegał się o posadę nauczyciela i próbował napisać doktorat, by w późniejszych latach odkrywać tajemnice atomu i wszechświata. Każdy kolejny epizod będzie omawiać wybitne osiągnięcia naukowe Einsteina i jego burzliwe życie osobiste.

Lucious Lyon (nominowany do Oscara Terrence Howard, Hustle & Flow, Miasto gniewu) to niezwykle utalentowany artysta, król hip hopu oraz prezes muzycznego giganta – Empire Entertainment. Życie Luciousa wydaje się być bajką, do czasu aż dowiaduje się, iż cierpi na nieuleczalną przypadłość. Chorobę, która w ciągu trzech lat uczyni go kaleką i ubezwłasnowolni. Zegar tyka, a Lyon musi wybrać jednego z trzech synów, by przygotować go do przejęcia muzycznego imperium, nie narażając przy tym interesów i tak skłóconej już rodziny. Ale to nie jedyne zmartwienia, z którymi boryka się Lyon. Niespodziewanie, u progu jego drzwi, po prawie dwóch dekadach odsiadki, pojawia się była żona – Cookie (nominowana do Oscara Taraji P. Henson, Ciekawy przypadek Benjamina Buttona). Nikt nie wie w jaki sposób Cookie udało się opuścić zakład o siedem lat wcześniej, ale każdy doskonale zdaje sobie sprawę z tego, iż przybycie byłej miłości dodatkowo namiesza w życiu Lyona. Zuchwała i odważna Cookie, nie zamierza z boku przyglądać się triumfom byłego męża i wspólnika. Pełna poczucia, iż to dzięki jej poświęceniu Lyon osiągnął sukces również pragnie znaleźć się wśród ludzi, którzy rządzą imperium.

Polska, początek XXI wieku. Artystka wymykająca się zaszufladkowaniu i eksperymentujący muzyk. Dwójka outsiderów, których bardzo wiele ze sobą łączy. Androgyniczni, szczupli, bez włosów, często ubrani w identyczne uniseksy – wyglądają jak męska i żeńska wersja tej samej osoby. Ich stan zakochania przypomina perwersyjną wersję narcyzmu, bo, patrząc na kochanka, patrzą na własne odbicie. W ich relacji miłość przenika się ze sztuką. Intymnym wyznaniom i gestom nadana zostaje artystyczna forma. I odwrotnie – sztuka jest ich sposobem na życie emocjonalne. Żyją w stworzonym przez siebie świecie, w którym mogą wszystko projektować i kontrolować. Wszystko, oprócz własnych emocji.

Ten film dokumentalny ukazuje kulisy współpracy reżysera Roberta Wilsona i artystki Mariny Abramović nad wstrząsającym spektaklem muzycznym inspirowanym jej twórczością.

Brawurowa komedia o niemłodym i niespełnionym zawodowo małżeństwie aktorów z Hollywood. Emily (Ewa Wiśniewska) i Henry (Sławomir Orzechowski) całe życie marzyli o statusie gwiazd filmowych, pięknej posiadłości w Beverly Hills i bywaniu na oscarowych galach. Tymczasem ich rzeczywistość to skromny domek na przedmieściu, w którym wcielają się z werwą w swoje ukochane role (te, które zbudowali lata temu, grając w „Romeo i Julii”), dawno niewidziany dorosły syn i codzienne spotkania z Jeffem, który codziennie dostarcza im jedzenie. Kim naprawdę są Emily, Henry, Bill oraz Jeff? Nie ustalimy tego tak łatwo, bo w utworze Bohneta i Alexy’ego życie sprzęga się nierozerwalnie z teatrem, choroby wieku starczego (demencja) zaczynają wyznaczać rytm codzienności. Siłą komedii są dialogi. Zasadniczo niezwykle ciepłe, pełne humoru i dramatyzmu, a czasem złośliwe.

Justyna Bargielska opisuje konkretny moment w życiu Clary Schumann (w tej roli Aleksandra Justa), żony słynnego kompozytora, matki siódemki ich dzieci, która próbuje dociec, dlaczego przez ponad dwa lata nie pozwolono jej odwiedzić męża w sanatorium dla umysłowo chorych. Utwór przedstawia rozterki kobiety i porusza takie kwestie jak: szczęście, miłość, wrażliwość, sztuka. Ważnym elementem spektaklu jest udział w nim wybitnego pianisty Marka Brachy, wykonującego wybrane utwory Roberta i Clary Schumannów.