Filmy relacja mężczyzna-kobieta, zmiana, relacja matka-syn

Amerykanka polskiego pochodzenia (Ilona Ostrowska) dziedziczy na podlaskiej wsi stary dworek swoich przodków – tytułowe ranczo. Przyjeżdża do Polski z zamiarem wyremontowania go. Ludzie, z jakimi się spotyka, problemy, jakie przed nią stają i sytuacje, z jakimi musi sobie radzić, składają się na ironiczny, a jednocześnie bardzo realistyczny obraz życia i mentalności wiejskiej społeczności.

John i Beth wraz z dwójką synów stanowią kochającą się rodzinę. Tragiczny wypadek na budowie, gdzie pracuje John, przerywa tę idyllę. Wkrótce umiera głowa rodzny i pozostawia masę długów, o których do tej pory Beth nie miała pojęcia. Aby związać koniec z końcem zmuszona jest sprzedać dom i samochód, i przenieść się z dziećmi do tańszego mieszkania. Najgorsze jest to, że nie może znaleźć pracy. Traci też powoli więź z dziećmi.

Akcja filmu toczy się w 1938 roku. Ghandi zdobywa coraz więcej zwolenników,co daje szansę na korzystne dla ludzi zmiany. 8 letnia Chuyia po śmierci męża zostaje zawieziona przez ojca do Domu dla Wdów. Tam golą jej głowę i ubierają w białe sari. Dołącza do kobiet w różnym wieku. Tak ma spędzić całe życie. Nie ona jedyna, bo są tam również inne kobiety będące wdowami od dzieciństwa. Dziewczynka zaprzyjaźnia się z młodą wdową Kalyani. Kalyani jako jedyna nosi długie włosy,nie bez powodu, jest zmuszana wspomagać budżet domu ukrytą prostytucją. Pewnego dnia poznaje przystojnego, chłopaka ze szlacheckiej rodziny, który właśnie ukończył studia prawnicze. Narayan będąc zwolennikiem Ghandiego uważa za naturalną sprawę, że wdowa może mieć drugiego męża. Budzi to oburzenie całej lokalnej społeczności, a przede wszystkim wdów. Mała Chuyia marzy o powrocie do domu, Kalyani pragnąca szczęścia i normalnego życia również chciałaby się stamtąd wydostać, czy ich marzenia się spełnią?