Filmy święty

Dwie młode kobiety, które z potrzeby serca szerzą słowo Boże, pukają do drzwi domu Pana Reeda (Hugh Grant). Otwiera im z pozoru czarujący mężczyzna, który szybko pokazuje swoją diaboliczną naturę. Kobiety orientują się, że wszystkie wyjścia z domu zostały zamknięte, a ich podejrzany gospodarz co chwila pojawia się, aby zadać im kolejną zagadkę testującą ich wiarę. Rozpoczyna się śmiertelnie niebezpieczna gra, w której stawką jest przetrwanie. Głosicielki wiary będą musiały wykorzystać cały swój spryt, aby uciec z domu grozy Pana Reeda.

Akcja filmu toczy się we Włoszech w XIV wieku. Do opactwa benedyktynów przybywa franciszkański mnich Wilhelm z Baskerville (Sean Connery), oraz jego uczeń Adso z Melku (Christian Slater). Zostają oni poproszeni przez Opata o rozwikłanie tajemniczej zagadki związanej ze śmiercią zakonnika. W czasie ich pobytu zostają znalezione kolejne zwłoki. Jest to wciągająca adaptacja powieści Umberto Eco.

TO JUŻ JEST KONIEC to opowieść o szóstce przyjaciół uwięzionych w domu po serii dziwnych i katastrofalnych wydarzeń pustoszących Los Angeles. Gdy świat na zewnątrz obraca się w niwecz, zapasy topnieją i rośnie rozdrażnienie z powodu długotrwałego przebywania w zamknięciu, przyjaźń jest wystawiona na ciężką próbę. W końcu szóstka nieszczęśników musi opuścić dom i stawić czoła przeznaczeniu i poznać prawdziwe znaczenie przyjaźni i odkupienia.

Starzejący się dziennikarz Jep Gambardella (Toni Servillo) od dziesięcioleci w pełni korzysta z wystawnego życia nocnego w Rzymie. Jest zapraszany na wystawne przyjęcia i kolacje, na których jest mile widziany z powodu dobrego, wyszukanego dowcipu. Teraz, przy okazji kolejnego jubileuszu urodzin wspomina swoją pełną namiętności młodość.

Frank Shore (Ed Harris), pozbawiony złudzeń ksiądz katolicki, znany w kręgach kościelnych jako "zabójca cudów", zostaje wezwany przez biskupa na pilne spotkanie. Spotkanie dotyczy marmurowego posągu w jednym z podmiejskich klasztorów w Chicago. Posąg ten toczy krwawe łzy, zaś miejscowy ksiądz nalega, by otworzyć proces beatyfikacyjny Helen O′Regan, kobiety szczerze oddanej wierze, która w owym klasztorze spędziła ostatni etap swego życia, i której wierni przypisują cudowną moc uzdrawiającą "łez". Zmagając się ze swoją wiarą oraz nie chcąc po raz kolejny ponosić "kosztów" emocjonalnych dochodzenia, które ma udowodnić, że "cud" nie jest prawdziwy, Frank decyduje się zgłębić życie Helen O′Regan. Spotkanie z córką Helen, Roxanne (Anne Heche), wywołuje w nim ogromny niepokój, gdyż wdzięki Roxanne budzą we Franku mężczyznę.

Pięć młodych brytyjskich zakonnic jest zaproszonych do wietrznego "pałacu", dawnego domu konkubiny starego generała, na szczycie góry w Mopu w Himalajach, w celu podniesienia rangi klasztoru Saint Faith Order jako szkoły dla dzieci i dziewcząt i ambulatorium dla lokalnych mieszkańców. Siostra Clodagh jest wyznaczona na przełożoną a jej jedynym kontaktem z cywilizacją jest agent rządowy Pan Dean. Samotne i egzotyczne miejsce i obecność mężczyzny budzą najgłębsze pragnienie w ciele zakonnicy i siostra Ruth staje się szalony z pożądania...

Baraka to rodzaj niewerbalnej filmowej refleksji, próba pokazania naszej planety odkrywająca naturalne piękno różnych miejsc świata, ukazująca stan ludzkiej duchowości. Baraka pokazuje cud narodzin, życia i śmierci, a także skłonność ludzi do samodestrukcji.

Anioł Petronel uważa, że nawet za drobne grzechy ludzie powinni trafiać do piekła. Aby dać mu nauczkę, Bóg zsyła go na ziemię, polecając, by – pod postacią żebraka – nawrócił przynajmniej jednego grzesznika.

Ernesto, malarz i ilustrator bajek, jest zdeklarowanym ateistą. Pewnego dnia odwiedza go asystent kardynała. Przynosi mu zaskakującą nowinę - jego nie żyjąca od kilku lat matka może zostać beatyfikowana. Zaskoczenie Ernesta jest tym większe, że dowiaduje się, iż starania o kanonizację trwają już od trzech lat i rozpoczęły się z inicjatywy jego rodziny. Przekonuje się, jak niewiele wie o świecie, w którym żyje, i domyśla się, że będzie musiał stawić opór działaniom bliskich mu ludzi, którzy upatrują w beatyfikacji krewnej szansy na awans społeczny całej rodziny.

Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.