Filmy zwłoki, astronauta

Oficjalnie ostatnia załogowa misja na księżyc odbyła się w 1972 roku. Jednak rok później w kierunku srebrnego globu wystartował Apollo 18 z dwoma amerykańskimi astronautami (Warren Christie, Lloyd Owen) na pokładzie. Ta sfinansowana przez Departament Obrony USA misja objęta była najwyższą klauzulą tajności. Nathan i Ben szczęśliwie docierają do celu i zgodnie z planem rozpoczynają spacery po powierzchni księżyca, dokumentując kamerą wszytko, co napotkają. Wkrótce znajdują coś szokującego, coś, co może okazać się rewolucyjnym przełomem w nauce – nowe formy życia, z którymi nigdy wczęsniej ludzkość nie miała do czynienia. Jednocześnie astronauci zostają zaatakowani przez śmiertelnego wroga.

Sam jest inżynierem i właśnie dobiega końca jego trzyletnia samotna praca przy nadzorowaniu wydobycia na Księżycu paliwa używanego na Ziemi. Miał kontakt z żoną i córką tylko przez wideotelefon, i aż zbyt wiele czasu, by snuć refleksje na temat przeszłości. Dzień powrotu do domu się zbliża, a tymczasem sprawy w odizolowanym świecie Sama zaczynają przybierać bardzo zaskakujący obrót…

Po katastrofie pilot Mills odkrywa, że planeta, na której się rozbił, jest Ziemią sprzed 65 milionów lat temu.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Szczątki satelity uderzają w stację kosmiczną na orbicie ziemskiej niszcząc i zabijając niemalże wszystkich poza parą astronautów (Sandra Bullock i George Clooney), którzy walczą o przetrwanie i powrót do domu.

Astronauci i naukowcy badający księżyc Saturna, natrafiają na szczątki nieznanej cywilizacji. Przypadkiem uwalniają do życia straszne potwory, które nie mają zamiarów pokojowych. Ludzie zaczynają ginąć jeden po drugi, jedyną ich szansą na przeżycie jest przeciwstawienie się tym istotą.

Rok 2001. Ludzie bez pracy w portowym mieście Vigo. Sześciu mężczyzn pracowało w stoczni, która została zamknięta. Spędzają czas w La Naval, barze otwartym przez jednego z nich. Rico oprócz baru opiekuje się 15-letnią córką, Reiną. Dla niej stał się strażnikiem i moralizatorem. Lino ciągle wypełniania wnioski o zatrudnienie. Amador popadł w alkoholizm i mówi o powrocie swojej żony. José jest żonaty z Aną, która pracuje w fabryce konserw i opon. Santa, sumienie grupy, czasem fantazjuje o Australii. Prawdę mówiąc, wszyscy są połączeni jak syjamskie bliźnięta...

Ostatniego dnia misji jeden z członków marsjańskiej ekspedycji odkrywa ślady pozaziemskiego życia. Upojony sukcesem i pragnieniem sławy zapomina o procedurach bezpieczeństwa i wpada do rozpadliny uszkadzając skafander. Kilka godzin później astronauta wraca, ale nie jest już człowiekiem. Gdy kolejni członkowie ekspedycji przemieniają się w zombie, garstka ocalałych musi znaleźć sposób by uciec z czerwonej planety.

Sadie (Camille Balsamo) wykonuje projekt na studia, którego głównym zadaniem jest zbadanie zachowania jednego gatunku ssaka morskiego - białuch. Razem z koleżanką Ronelle (Giovonnie Samuels) oraz ich profesorem Stephenem (Matt Winston) wyruszają razem z dziadkiem Sadie - Graffem (Lance Henriksen) jego statkiem w morze. Sadie zauważa tajemniczy obiekt na radarze, który załoga wspólnie wyciąga z wody. Okazuje się, że jest to radziecki lądownik księżycowy ze zwłokami astronauty w środku. Lądownik zostaje umieszczony w ładowni, gdzie Sadie pobieżnie go bada, pobierając też od człowieka próbkę materiału genetycznego. W materiale widoczny jest jakiś pasożyt, który najwyraźniej przetrwał mimo niesprzyjających warunków. Pasożyt ten przebudza się i zaczyna zagrażać całej załodze.

Na jednej z angielskich farm rozbija się pierwsza rakieta kosmiczna, wysłana kilka dni wcześniej na orbitę Ziemi. Z trójki lecących nią astronautów przeżywa jedynie jeden, a pozostali dwaj znikają w trakcie lotu. Po dokładnych oględzinach prowadzący projekt profesor Bernard Quatermass i jego ekipa odkrywa, że astronauci mieli kontakt z obcą formą życia, a to co przybyło na Ziemię to wcale nie Victor Carroon.