Filmy szkoła, rachunek

Satyryczna opowieść o losach dwóch rodzin, które borykają się z problemami dorastających dzieci. Anula i Paweł są typowymi przedstawicielami młodzieży lat 60. Marzą o wolności i dorosłości. Łatwo ulegają modom, zwłaszcza tym zachodnim. Ich opiekunowie, choć mają dobre intencje, nie radzą sobie z wyzwaniami stawianymi im przez dzieci i normy obyczajowe PRL. To staje się powodem wielu komicznych pomyłek. Scenariusz serialu powstał na podstawie książki, zawierającej felietony publikowane przez Mirę Zientarową na łamach „Przekroju” w latach 50. i 60. ubiegłego stulecia. Autorka z niezwykłym poczuciem humoru i ironią, opisywała stosunki rodzinne oraz obyczajowość polskiego społeczeństwa.

Jedna z najwyżej ocenianych komedii przedwojennych. Instytut Dokształcający dla Dziewcząt ma w swej pieczy córkę bogatego producenta kosmetyków, Helenkę. Profesor prowadzący zajęcia z muzyki często gości bratanka Stefana, który przypadkiem poznaje dziewczynę i jej ojca, który bierze go za szpiega konkurencji. Okazuje się, że chłopak może się jednak przydać fabrykantowi i dzięki temu być bliżej Helenki.

Trzynastoletni Adrian Mole ma ciężkie życie. Jego rodzice są nieustannie na progu rozwodu, zwłaszcza że jego matka uciekła do Sheffield z sąsiadem, panem Lucasem. Na dodatek Adrian postanawia zostać wolontariuszem i zgadza się pomagać buntowniczemu staruszkowi, który traktuje go jak służącego, a dziewczyna którą kocha chodzi z jego najlepszym przyjacielem.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.