Filmy relacja rodzinna, samotność, relacja mąż-żona

Bogaty wdowiec Durgaprasad Bhardwaj (Amrish Puri) pragnie aby jego śliczna córka Janki (Tabu) wyszła odpowiednio za mąż. Ku jego niezadowoleniu wybrankiem dziewczyny zostaje niezamożny Jaiprakash Paswan (Kamal Haasan). Zakochani biorą ślub i wkrótce Janki rodzi dziecko. Między młodymi narastają jednak nieporozumienia i po pewnym czasie kobieta odchodzi od męża i powraca do rodzinnego domu. Durgaprasad przekonuje sąd, aby to jego córce przyznano prawa rodzicielskie. Zdesperowany Jaiprakash decyduje się przebrać za kobietę o imieniu Laxmi Godbhole i jako niania zatrudnia się w domu Durgaprasada...

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Jest rok 1000 naszej ery. Na dalekiej północy Skandynawii barbarzyńskie plemię pustoszy spokojne osady, mordując ich mieszkańców. Wśród ofiar jest rodzina nastoletniego Aigina, któremu cudem udaje się uniknąć losu rodziców i siostry. Młody wojownik poprzysięga zemstę. Wyrusza samotnie tropem barbarzyńców. Wkrótce zostaje przez nich pojmany i zmuszony do wskazania kryjówki swoich współplemieńców. Aigin zgadza się, ale to tylko pretekst, by wcielić w życie plan zemsty.

Profesor Wilson (Richard Gere) znajduje na stacji kolejowej uroczego, puchatego szczeniaka rasy Akita. Zabiera go do domu, aby udzielić schronienia aż do chwili, kiedy zgłosi się po niego właściciel. Jednak nikt nie poszukuje psiaka, a rodzina profesora szybko przyzwyczaja się do obecności puchatej kulki. Pies dostaje na imię Hachiko, wyrasta na dużego i mądrego czworonoga, który staje się najwierniejszym i najbardziej oddanym przyjacielem profesora. Codziennie rano odprowadza go na stację, a po południu czeka na niego na peronie. Ten rytuał powtarza się przez lata, dzień w dzień, niezależnie od pory roku i pogody. Ale pewnego dnia profesor nie wraca z pracy… Od tego dnia Hachiko daje dowód tak wielkiej miłości i wierności wobec swego pana, że legenda o tym najlepszym z przyjaciół trwa po dziś dzień.

Debiut pełnometrażowy Mike'a Leigha. Reżyser wprowadza nas w tylko z pozoru nudny i monotonny świat mieszkańców Londynu. Sylvia (Anne Raitt) to sekretarka spędzająca wieczory pijąc i opiekując się upośledzoną psychicznie siostrą, Hildą (Sarah Stephenson). Samotna z braku męskiego towarzystwa, rozpoczyna spotykać się z Peterem (Eric Allan), nauczycielem. Wtedy w jej życiu pojawia się Norman (Mike Bradwell). Norman to hippis-gitarzysta, wynajmujący garaż Sylvii i kopiujący tam magazyny. Jego muzykę uwielbia Hilda, dlatego jej opiekuńcza siostra zaprasza go na kawę i pogawędkę. Pewnego wieczora Peter i Sylvia wychodzą do chińskiej restauracji. Hildą opiekuje się współpracownica Sylvii, Pat (Joolia Cappleman). Niestety Sylvia wypija zbyt wiele. Sprawy nabierają takiego biegu, że obaj mężczyźni prawie jednocześnie opuszczają Sylvię i Hildę.

Wykształcony Devadas (Akkineni Nageshwara Rao) powraca po latach do swojej rodzinnej wioski. Spotyka tam swoją dawną przyjaciółkę Parvathi (Savitri), dla której urody traci głowę i z miejsca zakochuje się. Rodzina dziewczyny proponuje małżeństwo jego rodzinie, ale zostają odrzuceni z powodu niższego statusu społecznego. Przygnębiony Devadas wyjeżdża a Parvathi wychodzi za mąż. Aby zapomnieć o ukochanej, zrozpaczony mężczyzna bez przerwy upija się i spędza czas z zakochaną w nim kurtyzaną Chandramukhi (Lalita). Pomimo wszystkiego, Devadas nie potrafi jednak zapomnieć o ukochanej i ta miłość powoli go zabija...

Hiszpania, drugi wiek przed naszą erą. Skromny pasterz Viriato wiedzie proste życie w niewielkiej wiosce. Wszystko się zmienia kiedy do Hiszpanii wkraczają wojska Imperium Rzymskiego pod wodzą pretora Galby. Virtario postanawia walczyć z najeźdźcami i zostaje przywódcą rebeliantów.

Mostowiakowie to wielopokoleniowa rodzina – są tu dziadkowie: Lucjan i Barbara, czwórka ich dorosłych dzieci: Maria, Marta, Marek i Małgorzata, którzy mają już swoje własne ogniska domowe. Członków rodziny łączy niegasnąca miłość i zrozumienie. Dzieci nieustannie znajdują oparcie w dziadkach, bez względu na wagę spraw, czasem zabawnych, często jednak bardzo poważnych. Są dla siebie nawzajem podpora i zachętą, zarówno dzieci dla rodziców jak i dla starszego pokolenia. Choć i w tej rodzinie zdarzają się spory a nawet kłótnie – mimo to potrafią znaleźć rozwiązanie do przyjęcia przez wszystkich. To miłość sprawia, że rodzina jest silna.

Simpsonowie to najbardziej zwariowana rodzina w całym Springfield. Serial przedstawia historię niezbyt inteligentnego i niezdarnego Homera, jego żony Marge i ich dzieciaków: nieznośnego dziesięcioletatka Barta, jego inteligentnej ośmioletniej siostry Lisy i Maggie, najnormalniejszej z całej rodziny. Napotykają oni na swojej ścieżce masę szalonych przygód.

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.