Filmy szkoła muzyczna, relacja brat-siostra

W 1971 Arthur i Annie Pope wysadzili laboratorium, które zajmowało się produkcją napalmu. Od tamtego wydarzenia są poszukiwani przez FBI. Małżeństwo wraz z dwójką dzieci wciąż zmienia nazwisko i miejsce zamieszkania. Jednak pewnego dnia ich starszy syn Dannyn poznaje dziewczynę, w której się zakocha...

Główna bohaterka telenoweli, Violetta, to nastolatka obdarzona niezwykłym talentem wokalnym, z czego początkowo nie zdaje sobie sprawy. Zdolności odziedziczyła po matce, słynnej piosenkarce, która zginęła w wypadku, kiedy Violetta była jeszcze małą dziewczynką. Jej ojciec, Germán, jest odnoszącym sukcesy inżynierem. Bardzo kocha swoją córkę lecz bywa surowy i nadopiekuńczy. Z troski o Violettę zataja przed nią prawdę o matce i nie chce, by dziewczyna obrała tę samą drogę kariery. Po tragicznej śmierci żony zabiera córkę do Madrytu i wychowuje z dala od rówieśników. Jest świadomy wielkiego talentu dziewczyny i pozwala jej na kontakt z muzyką poprzez naukę gry na fortepianie, jednak trzyma ją z daleka od mikrofonu czy lekcji aktorstwa. Wszystko się zmienia, gdy powracają do rodzinnego Buenos Aires. Violetta rozpoczyna naukę gry na fortepianie w prestiżowej szkole muzycznej Studio 21. Tu poznaje swoją ciotkę Angie, nauczycielkę śpiewu, która uświadamia dziewczynie, jak wielki potencjał w niej drzemie. Violetta stopniowo rozwija swój talentwokalny, ciężko pracuje, by osiągnąć sukces, zawiera nowe przyjaźnie i przeżywa pierwsze miłosne rozterki.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.