Filmy szachy, taniec, pociąg, cmentarz

Berlin 1937. W Niemczech faszyści nieuchronnie zdobywają władzę. Marion Von Kammer (Nina Hoss) bezradnie patrzy, jak naziści niszczą mały teatr, w którym wykonuje zakazane piosenki. Zniesmaczona tym, czym stał się Berlin, Marion wraz z siostrą Tilly (Meret Becker) i matką ucieka do Zurychu. Tilly, zostawiwszy tam swoją miłość, żyje na tym wygnaniu w rozpaczy. Wygnana ponownie do Paryża, Marion spotyka Martina (Christian Nickel). Razem nadawali antyfaszystowską propagandę w podziemnej niemieckiej stacji radiowej, a Marion śpiewała swoje zakazane piosenki w małym paryskim barze. Ale ideologia faszystowska rozprzestrzenia się jak ośmiornica…

Marty dostaje wiadomość od uwięzionego w czasach dzikiego zachodu Docka Browna. Chcąc mu pomóc, za pomocą deloriana, będącego maszyna czasu przenosi się do roku 1885. Niestety na miejscu samochód zostaje uszkodzony i obaj podróżnicy uwięzieni. Co gorsza zaczyna zagrażać im banda miejscowych łotrów, co jeśli szybko nie wrócą do swoich czasów, może skończyć się ich śmiercią.

To historia Lolity Cassard, dwudziestolatki, która jest wściekła na cały świat, ponieważ nie wygląda jak dziewczyny z pism kolorowych, ani jak jej szczupła macocha. Tak strasznie chciałaby być piękna, przynajmniej w oczach swego ojca; pragnie skłonić go, żeby w ogóle chociaż na nią spojrzał. Jest to również historia mężczyzny, Etienne'a Cassarda, który nie za bardzo ogląda się na innych, ponieważ zbyt wiele czasu zajmuje mu przyglądanie się sobie - czuje, że się starzeje, wie także, co to znaczy być niekochanym, a obecną pozycję musiał sobie wywalczyć.[...] To historia ludzi, którzy wiedzą doskonale, co zrobiliby na czyimś miejscu, ale niezbyt dobrze radzą sobie na własnym.