Filmy inkwizycja, herezja

Akcja filmu rozgrywa się w Hiszpanii za czasów panowania Wielkiej Inkwizycji. Historia filmu koncentruje się na postaci szeryfa prowincjonalnego miasteczka (Christopher Lambert), w którym dochodzi do serii makabrycznych morderstw. Stróż prawa stara się rozwikłać tę zagadkę. Musi odkryć tajemnicę zanim sprawą zajmie się inkwizycja, która w morderstwach dopatruje się udziału sił nadprzyrodzonych z szatanem na czele.

Kto dokonuje zuchwałych morderstw w opactwie Benedyktynów? Jaki cel przyświeca tym niecnym uczynkom? Po to, aby rozwiązać zagadkę do klasztoru przybywa mnich ze swoim uczniem. Przeszłość mnicha - Wilhellma nie jest krystalicznie czysta, lecz jest on bardzo dobrym detektywem, a także trzeźwo patrzy na otaczającą go rzeczywistość. Także jego uczeń nie zapomni tego pobytu u Benedyktynów do końca życia. Czy rozwiązania zagadki obaj nie przypłacą życiem?

Film przedstawia historię malarza Goya, który zostaje uwikłany w sprawę hiszpańskiej Inkwizycji. Aby ratować dziewczynę przed ciężkim więzieniem, Goya wstawia się za nią u zaprzyjaźnionego mnicha. Mimo to, Ines zostaje ukarana a artysta traci dotychczasową pozycję. Po trzech latach, następuje zniesienie Inkwizycji a bohaterowie spotykają się ponownie.

Lata 40. XVIII wieku, Peru. Czasy Inkwizycji. Zrywa się stary wiszący most łączący strome zbocza górskiej doliny. W katastrofie ginie pięć osób. To wydarzenie porusza okoliczną ludność, a szczególnie wiele uwagi poświęca mu zakonnik Juniper. Próba odpowiedzi na pytanie, czy były jakieś „boskie” przyczyny, dla których rozegrał się ten krwawy dramat, staje się przyczynkiem do rozważań na temat przeznaczenia i śmierci. [opis dystrybutora]

W 1591 roku, za pontyfikatu Klemensa VIII, Giordano Bruno (Gian Maria Volontè), były mnich dominikański, powrócił do Wenecji i zamieszkał u szlachcica, który zaproponował mu gościnę. Tu swobodnie wygłasza tezy zbliżone do koncepcji kopernikańskich i filozofii pitagorejskiej naznaczonej panteistycznym humanizmem, w udowodnionej sprzeczności z obowiązującymi dogmatami katolickimi. Jego gospodarz nie traci czasu na zadenuncjowanie go władzom religijnym. Kardynał Sartori (Hans Christian Blech), który kieruje Świętym Oficjum, żąda jego przeniesienia do Rzymu, gdzie musi zostać przekazany Świętej Inkwizycji. Oskarżony o herezję i apostazję Bruno został spalony żywcem 17 lutego 1600 r.