Biograficzny 2008

W 1974 roku dziewiętnastoletni narwaniec, Michael Peterson (Tom Hardy), postanowił uwiecznić swoje nazwisko i wraz z domowej roboty obrzynem oraz głową pełną marzeń napadł na urząd pocztowy. Pierwotnie skazany na 7 lat Peterson spędził w różnorakich placówkach penitencjarnych przeszło 34 lata, z czego 30 w samych izolatkach. W tym czasie psychika początkowo cichego chłopaka została zastąpiona przez jego alter ego, Charlesa Bronsona.

Historia rozgrywa się w 1917 roku, czas rewolucji, nadziei i śmierci. Do szpitala w powiatowym miasteczku przyjeżdża 23-letni doktor Michał Polakow, gdzie otrzymał przydział po zakończeniu studiów. Czeka na niego felczer, dwie pielęgniarki i niezliczona rzesza chorych. Jego pierwszy pacjent umiera na dyfteryt. Bojąc się tego, że on sam może się zarazić tą chorobą, prosi pielęgniarkę o szczepionkę. Wieczorem pojawia się u niego okropne swędzenie w miejscu ukłucia. Chcąc uśmierzyć ból pielęgniarka Anna podaje mu morfinę...

Dziesięcioletnia Sandra ma wyraźnie afrykańską urodę. Jednak jej rodzice, Abraham i Sara, to biali Afrykanerzy, zupełnie nieświadomi swoich ciemnoskórych przodków. Prowadzą sklep w odległej wschodniej części RPA i, pomimo wyraźnie ciemniejszego koloru skóry, wychowują swoją córkę jak białą dziewczynkę. Sandra zostaje wysłana do szkoły z internatem w sąsiednim miasteczku Piet Retief, do której również uczęszcza jej brat Leon, chłopiec o jasnej skórze. Zarówno rodzice innych dzieci, jak i nauczyciele narzekają, że dziewczynka nie pasuje do szkoły. Zostaje poddana przesłuchaniu przez władze, zakwalifikowana jako „kolorowa” i wydalona ze szkoły. Rodzice Sandry są w szoku, a Abraham walczy w sądzie o oddalenie tej decyzji. Historia ta urasta do międzynarodowego skandalu; naciski ze strony prasy doprowadzają do zmian w zapisach prawnych, dzięki którym Sandra zostaje uznana za "białą". Jednak, zanim ukończy 17 lat, dziewczyna zdaje sobie sprawę z tego, że nigdy nie będzie zaakceptowana przez białą społeczność.

Dokument Joela Conroya koncentruje się na irlandzkich korzeniach surfingu. Postanowił go zrealizować w 2005 roku, kiedy po raz pierwszy przeczytał w gazecie o George'u Freethcie, pierwszym ratowniku. Freeth (1883-1919), zmarły w wyniku akcji ratowniczej sześciu japońskich rybaków, był tym, który spopularyzował surfing w Kalifornii. Bohaterami dokumentu są również współcześni surferzy: Richie Fitzgerald, Gabe Davies, Kelly Slater i bracia Malloy Brothers, którzy 1 grudnia 2007 roku zdobyli ogromne 18-metrowe fale - największe, na jakich kiedykolwiek surfowano na atlantyckim wybrzeżu Irlandii. Wśród śmiałków była także kobieta Easkey Britton. Film powstawał przez 3 lata, w tym dwa zajęło kręcenie niesamowitych zdjęć.

Jacques Mesrine, prawdopodobnie najgroźniejszy przestępca swojej epoki, w swoim życiu dorobił się imponującej kartoteki: niezliczone napady na banki, porwania, 39 zabójstw oraz dwie ucieczki z więzienia. Określany był mianem wroga publicznego numer jeden, był również tematem numer jeden dla francuskich i światowych mediów, które przerażał ale jednocześnie fascynował.

The Express to oparty na prawdziwych wydarzeniach film opowiadający o losach Erniego Davisa (Rob Brown) - pierwszego w historii czarnoskórego gracza futbolu amerykańskiego, który zdobył prestiżowe wyróżnienie Heisman Trophy. Jego walka o równouprawnienie oraz szacunek dla wszystkich na zawsze zmieniła amerykański sport, a jego historia zainspirowała nowe pokolenia.

Jest jeden człowiek - żydowski imigrant pochodzący z Rumunii - bez którego trudno wyobrazić sobie New York City Marathon. Fred Lebow był jego założycielem i dyrektorem przez ponad 20 lat. W tym czasie nowojorski bieg zmienił się w jedną z największych imprez tego typu na świecie. Podczas gdy w 1970 roku pierwszy maraton ukończyło 55 osób (Lebow zajął 45. miejsce z wynikiem 4:12:09), w 2009 roku na metę przybiegło 43 660 osób. Nie było wśród niech Lebowa, który zmarł na raka mózgu w 1994 roku, ukończywszy łącznie w życiu 69 maratonów w 30 krajach. Uroczystości pogrzebowe Lebowa, które miały miejsce na mecie nowojorskiego maratonu, zgromadziły 3000 osób, najwięcej od czasu śmierci Johna Lennona. Reżyser "Biegnij całe życie" Judd Ehrlich pokazuje, jak inspiracja, miłość do biegania, determinacja i pasja jednego człowieka stworzyły jedną z najpopularniejszych, największych imprez biegowych na świecie.

Jacques Mesrine, prawdopodobnie najgroźniejszy przestępca swojej epoki, w swoim życiu dorobił się imponującej kartoteki: niezliczone napady na banki, porwania, 39 zabójstw oraz dwie ucieczki z więzienia. Określany był mianem wroga publicznego numer jeden, był również tematem numer jeden dla francuskich i światowych mediów, które przerażał ale jednocześnie fascynował.

Po rewolucji kubańskiej Che jest u szczytu władzy i sławy. W pewnym momencie znika, pojawiając się incognito w Boliwii, gdzie organizuje niewielką grupę rewolucjonistów kubańskich i boliwijskich rekrutów, aby rozpocząć wielką rewolucję latynoamerykańską. Przebieg kampanii boliwijskiej to opowieść o uporze, poświęceniu, ideałach i walce zbrojnej, która ostatecznie zakończona jest klęską i śmiercią bohatera. Historia uświadamia nam w jaki sposób Che został symbolem idealizmu i heroizmu, który do dziś żyje w sercach ludzi na całym świecie.

Kryminał oparty na książce szeryfa Davida Reicherta ukazujący historię prawdziwego śledztwa w sprawie jednego z najgroźniejszych seryjnych zabójców - Gary'ego Ridgwaya. W latach 80. ubiegłego wieku zamordował ponad 50 kobiet (a o drugie tyle go podejrzewano), w większości prostytutek, albo też nieletnich uciekinierek z domu. Grasował w Seattle. Poszukiwania psychopaty prowadzi szeryf Dave Reichert (Tom Cavanagh). Jako, że Ridgway (John Pielmeier) zwłoki podrzuca zawsze w kilku wybranych miejscach, m.in. nad brzegiem Green River, stąd media nadały mu przydomek Zabójca znad Green River. Mimo intensywnego śledztwa dusiciel (bo tak najczęściej uśmiercał swoje ofiary) przez lata pozostaje nieuchwytny...