Filmy Gruzja

Krajobraz górniczego miasteczka. Figura górnika na krzyżu wznosi się na pagórku przed zejściem do kopalni. To postać świętego, opiekuna zjeżdżających pod ziemię. Poddany renowacji posąg znika z magazynu. Jak daleko mieszkańcy posuną się w poszukiwaniu nadziei i cudów?

Lia (Mzia Arabuli) to emerytowana nauczycielka, która złożyła obietnicę: pozna prawdę o tym, co stało się z jej dawno zaginioną siostrzenicą Teklą. Pewnego dnia dowiaduje się od sąsiada Achiego (Lucas Kankava), że dziewczyna mogła wyjechać z Gruzji do Turcji. Lia i mężczyzna postanawiają wyruszyć w podróż – aby odnaleźć dziewczynę. Stambuł przytłacza ich swoją wielkością; znalezienie tam kogokolwiek wydaje się niemożliwe, a szczególnie kogoś, kto nie chce być znaleziony. Bohaterom z pomocą przychodzi Evrim (Deniz Dumanli), którą pochłania walka o prawa osób transseksualnych. Lia i Achi kontynuują swoje poszukiwania, przeczesując kolejne zaułki miasta. Liczą na to, że w końcu odnajdą jakiś ślad Tekli.

W wyniku rosyjskiej inwazji na Czeczenię 9-letni Hadji traci rodziców. Osierocony, wspólnie ze swoim malutkim bratem, ucieka z rodzinnych stron i dołącza do tłumu uchodźców. W trakcie tułaczki Hadji poznaje Carole (Bérénice Bejo) – pracownicę komisji praw człowieka w Unii Europejskiej. Z jej pomocą chłopiec powoli otrząsa się z wojennych doświadczeń i wraca do normalnego życia. Nie wie, że poszukuje go starsza siostra, której cudem udało się ocaleć z rzezi.

Jesień – ulubiona pora roku poetów i melancholików – to też czas, w którym w jednych z sadów w Abchazji dojrzewają mandarynki. Od morza wieje jeszcze ciepły wiatr, lasy na wzgórzach pokrywają się złotymi liśćmi. Jest rok 1992, więc ciszę przerywają odgłosy toczącej się wokół wojny. Mało kto je słyszy, bo okolica zagrożona wojenną pożogą jest już praktycznie wyludniona. Swoich domów nie opuścili tylko bezstronni Estończycy – Markus (Elmo Nüganen) i jego sąsiad Ivo (Lembit Ulfsak). Córka Iva wróciła do Estonii, uciekła przed wojną. Mężczyzna nie ma w sobie siły, by zerwać więź z przeszłością i opuścić miejsce, w którym została pochowana jego żona. Markus pielęgnuje sad mandarynkowych drzew, Ivo wyplata kosze, w których obaj plantatorzy sprzedają owoce regularnie pojawiającym się w okolicy żołnierzom. Konflikt zbrojny w okolicy nabiera jednak na sile. Po jednej z bitew Ivo znajduje ocalałego z potyczki, rannego Czeczena Ahmeda (Giorgi Nakashidze). Nie zważając na niebezpieczeństwo zabiera go do swojego domu. Grzebiący zmarłych Gruzinów Markus znajduje tymczasem młodego rannego Gruzina o imieniu Niko (Mikheil Meskhi). Bezstronni plantatorzy mają teraz pod swoim dachem żołnierzy wrogich sobie armii. Czy mężczyźni będą potrafili się porozumieć i w małej abchaskiej wiosce nie rozleje się więcej krwi?

W dzielnicach robotniczych Nicei zostaje zamordowany filar lokalnej społeczności gruzińskiej. Jego syn Tristan, który pragnie zostać prawosławnym księdzem, zostaje sam z pogrążoną w żałobie matką. Gabriel, jego starszy brat z trudną przeszłością, pojawia się ponownie i powraca z długiego wygnania, aby naprawić szkody, zmywając honor swojej rodziny.

Po śmierci noworodka podczas porodu etyka i profesjonalizm Niny, ginekologa, zostają poddane kontroli w związku z plotkami, że dokonuje ona nielegalnych aborcji na rzecz potrzebujących.

Leila (Arienne Mandi), gwiazda irańskiego judo, ma szansę zdobyć pierwszy złoty medal dla swojego kraju na mistrzostwach świata. Za jej sukcesami stoi trenerka i była zawodniczka Maryam (Zar Amir Ebrahimi). Wśród rywalek jest reprezentantka Izraela i to z nią być może Leila zmierzy się w końcowej rozgrywce. Politycznie taka konfrontacja byłaby nie do przyjęcia dla irańskich władz. Leila musi więc dokonać wyboru. Czy ugiąć się pod presją wysłanników reżimu, o co błaga ją Maryam? Czy też samotnie walczyć – nie tylko o mistrzowski tytuł, lecz o godność, honor i wolność osobistą? Surowe represje za nieposłuszeństwo grożą zarówno Leili i Maryam, jak i ich rodzinom. Podczas zawodów ważą się losy obu kobiet.

Niniejszy dokument jest relacją z kaukaskich stref konfliktowych, głównie dotyczy dwóch zbuntowanych/walczących o niepodległość republik Gruzji: Osetii Południowej i Abchazji. Zdjęcia z miejsc, gdzie rzadko dociera kamera, udokumentowane dowody przemocy sił rosyjskich, materiały z miejsc eskalacji konfliktu, które następnie trafiały do mediów odpowiednio spreparowane, przedstawiając innych winnych niż można by wnioskować z pierwotnego materiału (często oskarżano Gruzinów).

To było lato jak żadne inne do tej pory. Sybille obiecała Mickey′owi sto pocałunków nim nastanie jesień. Otrzymał jedynie 73. Jest to opowieść o pięknym, romantycznym, aczkolwiek bardzo przygnębiającym lecie, gdzieś na Wschodzie. Podczas tego lata ma miejsce zaćmienie Słońca. 14-letnia Sybille przyjeżdża do małego, sennego miasteczka by spędzić wakacje w domu swojej ciotki, Marthy. Nim jednak wyjedzie nic już nie będzie takie samo.

Krawcowa Nutsa poślubia Goga, ojca swoich dzieci. Ceremonia jest krótka, ponieważ Goga jest w więzieniu, w którym będzie przebywał przez kolejne sześć lat. Poślubiając go, Nutsa uzyskuje prawo do widzenia z mężem raz w miesiącu. Jej dzieci nie chcą jej towarzyszyć w comiesięcznych wizytach, ponieważ ojciec stał się im całkowicie obcy. Pewnego dnia w pracy, Nutsa spotyka innego mężczyznę.