Przedstawiamy listę 45 najlepszych i najpopularniejszych filmów z gatunku Historyczny z 2000 roku.
Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali
w tych filmach.
Wódz Maximus kolejny raz poprowadził rzymskie legiony do zwycięskiej bitwy. Kończy się wojna. Maximus marzy o powrocie do domu, do żony i syna. Jednak umierający cesarz Marek Aureliusz ma dla niego jeszcze jedno zadanie: przejęcie po nim władzy. Zazdrosny o wpływy wodza u cesarza dziedzic tronu Commodus każe zamordować wodza i całą jego rodzinę. Maximus cudem unika śmierci, która stała się udziałem jego bliskich. Zostaje uwięziony. Jest szkolony na gladiatora, co sprawia, że jego popularność wśród mieszkańców Rzymu szybko rośnie. Odtąd wódz żyje tylko nadzieją zemsty na mordercy swego syna i żony. Ma zamiar zamordować nowego cesarza Commodusa. Wie, że jedyną potęgą większa od władzy cesarza jest wola ludu. Musi stać się bardzo sławny, aby móc skutecznie się zemścić.
Ekranizacja powieści Stefana Żeromskiego pt. „Syzyfowe prace”. Marcin Borowicz, zaczyna naukę w gimnazjum. Polska w tym czasie jest pod zaborami, chłopiec zetknął się z rusyfikacją, w której nieświadomie brał udział. Kiedy jednak spostrzegł, że popełnił błąd wraz ze swymi przyjaciółmi, postanowił temu zapobiec...
Film opowiada o losach Jean Valjeana, skazańca, galernika i uciekiniera, który zmuszony jest zaopiekować się osieroconą dziewczyną. Akcja dramatu rozgrywa się w burzliwych czasach francuskiej rewolucji. W roli Jean Valjeana wystąpił Gerard Depardieu, a John Malkovich wcielił się w postać Javerta.
W Nowym Testamencie Maria Magdalena jest wspominana dwanaście razy przez wszystkich czterech ewangelistów. Według Encyklopedii Katolickiej była wdową lub niezamężną i prawdopodobnie bogatą kobietą. Pochodziła z Magdali i zaliczała się do kręgu pierwszych uczniów Jezusa. W czasie ukrzyżowania stała pod krzyżem, była świadkiem śmierci Chrystusa, zdjęcia z krzyża i złożenia do grobu.
14-letni Ludwik XIV wie, że pewnego dnia obejmie rządy we Francji. Ale wie również, że wrogowie postarają się na wszelkie możliwe sposoby zagrodzić mu drogę do tronu. To go deprymuje. Jednakże poprzez taniec, w którym się wprawia, poprzez muzykę i choreografię, które tworzy dla niego Jean-Baptiste Lully postać Ludwika nabiera blasku i powoli przeobraża się w Króla Słońce. W baletowym klasycznym tańcu Ludwik zdaje się pokonywać prawa natury i ograniczenia własnego ciała, staje się idealnym wcieleniem samego siebie: Bogiem na Ziemi. Konsekwencją wzmocnienia pozycji króla jest transformacja państwa - ze słabego, rozbitego wewnętrznie, nękanego korupcją i intrygami politycznymi, w silne, nienaruszalne, rządzone silną ręką władcy absolutnego...
Film opowiada o jednym z najbardziej dramatycznych okresów w historii świata: rozmieszczeniu radzieckich rakiet na Kubie w 1962 roku i związanym z tym kryzysem międzynarodowym, którego groźbą był wybuch konfliktu nuklearnego między Rosją a Stanami Zjednoczonymi. Tytułowe 13 dni były najdramatyczniejszym okresem dla administracji Kennedego. W gabinetach rządowych i prezydenckich rozgrywała się walka między doradcami prezydenta, Pentagonem, CIA. Kryzys oglądamy oczami specjalnego asystenta prezydenta Johna F. Kennedego – Kennego O’Dommell’a (K. Costner).
Nakręcony pomiędzy lutym a marcem 1999 roku w La Cupula (Girona), miejscu prób hiszpańskiego niezależnego zespołu teatralnego Els Joglars, ten dokument ukazuje proces twórczy tego zespołu w jego projekcie mającym na celu przedstawienie życia legendarnego przywódcy anarchistycznego Buenaventury Durruti, a także okoliczności jego śmierci.
Historia zamachu stanu z 1974 r., który obalił prawicową dyktaturę w Portugalii – będący kontynuacją faszystowskiej polityki wieloletniego dyktatora Antonio Salazara – oraz dwóch młodych kapitanów armii, którzy byli w niego zaangażowani.
Paragraf 175 to przepis karny Trzeciej Rzeszy wymierzony w homoseksualistów. W filmie swoje historie z więzień i obozów koncentracyjnych opowiadają ofiary prześladowań. Homoseksualiści nie byli nigdy oficjalnie uznani za ofiary nazizmu, nie przyznano im prawa do odszkodowań, są też najmniej znaną grupą spośród tych, w które wymierzony był hitlerowski terror.