Filmy Islandia

Kalli, młody chłopak wychowywany przez matkę na przedmieściach Rejkiawiku, żyje w świecie pełnym wymyślonych postaci. Większość doświadczeń życiowych zdobywa poprzez ekran kina, telewizora i komputera. Boże Narodzenie ma spędzić z ojcem i jego nową rodziną, na odludnej farmie daleko na północy. Musi opuścić swój świat i odnaleźć się w nowej rzeczywistości, w której będzie zmagać się z trudami, jakie niesie „prawdziwe życie”. Wkrótce ma dość wiejskiej rzeczywistości i postanawia uciec. Naokoło śnieżyca, on nie ma zasięgu w telefonie i nagle napotyka niedźwiedzia polarnego…

Martin jako jedyny wychodzi cało ze spotkania z nazistowskimi zombiakami, ale jak się szybko okazuje to wcale nie koniec. Herzog i jego nieumarli żołnierze schodzą z gór, by wykonać rozkaz z przed lat, zabijając po drodze każdego kto wpadnie im w ręce.

24-letnia przedszkolanka, po godzinach – prostytutka, niedźwiedziowaty poeta z nieodłączną butelką whisky pod pachą oraz młody bankowiec z wielkimi ambicjami spotykają się na życiowym rondzie. Zrobią razem kilka kółek, w poszukiwaniu najlepszego zjazdu.

Niedaleka przyszłość. W wyniku katastrofy prawie cała powierzchnia Ziemi poddana została śmiercionośnemu promieniowaniu. Ludzkość uległa zagładzie. W jedynym nieskażonym rejonie o powierzchni kilku kilometrów przetrwała para nieznajomych, którzy próbują odbudować swój świat. Uczą się funkcjonować w nowych warunkach, zbliżają się do siebie. Gdy wydaje się, że mają przed sobą przyszłość, w okolicy pojawia się ten trzeci. Nie wiadomo skąd przybył, ani jak przetrwał. Zachowuje się przyjaźnie, ale widać, że coś ukrywa. Między mężczyznami zaczyna się rywalizacja o kobietę, która wkrótce przeradza się w agresję…

Dina potrafi zaglądać w głąb każdego człowieka. Jednak zostaje uprowadzona i uwięziona w lochach przez Drakana. Dziewczynka, aby wydostać się z zamku, musi przebrnąć przez legowisko smoków.

Komediodramat Grimura Hákonarsona rozgrywa się w scenerii dalekiej Północy i opowiada historię dwóch braci, mieszkających na odludziu. Gummi (Sigurdur Sigurjónsson) i Kiddi (Theodor Júlíusson) są rywalizującymi ze sobą hodowcami rzadkiej odmiany islandzkich owiec. Żyją w zgodzie z wielowiekową tradycją. Cenią ponad wszystko swoją wolność. A przy tym nie rozmawiają ze sobą od czterdziestu lat. Listy dostarczane z pomocą pasterskiego psa są jedyną formą ich sporadycznej komunikacji. Wieloletni braterski spór nabiera nowej siły, gdy nieprzewidziane zdarzenia zagrożą ich dotychczasowemu życiu.

Po samobójczej śmierci starszej kobiety w kościele, nowy psychiatra, Freyr (Jóhannes Haukur Jóhannesson), odkrywa, że zmarła miała obsesję na punkcie zaginionego przed trzema laty ośmioletniego chłopca. W tym samym czasie troje przybyszów z miasta przyjeżdża odrestaurować stojący na uboczu opuszczony dom, w którym z czasem zaczyna dochodzić do przerażających zdarzeń. Obie historie splata los tajemniczego chłopca, który zaginął sześćdziesiąt lat wcześniej…

Weź haust mroźnego powietrza, zaciągnij się śniegiem – i pozwól sobie na najdziwniejszą podróż zimową, jakiej doświadczyłeś w kinie. Surrealistyczny, absurdalny, zostawiający na białym puchu ślady czarnego humoru film Hlynura Pálmasona zabiera nas do górniczej osady położonej w środku lasu. Mieszkają tu, jak przystało na bajkę, dwaj bracia. Jeden z nich, ten młodszy, pędzi bimber, desperacko tęskni za miłością i powtarza, że każdy ma w sobie ciemną stronę. W świecie filmu jej metaforą jest kopalnia, gdzie światła czołówek z trudem rozpraszają mrok, w którym cicho narasta napięcie pomiędzy pracującymi mężczyznami. Wizyjni, zaskakujący, intensywnie oddziałujący poprzez obrazy Zimowi bracia opowiadają właśnie o tym, co ukryte: o rywalizacji, agresji, pragnieniu zemsty, które wydobyte z kopalni ludzkiej duszy ranią i niszczą. Ale także o tym wszystkim, co może powstrzymać ciemność.

Osadzona w Islandii opowieść o tamtejszym przestępczym podziemiu. Jej głównymi bohaterami są serbski emigrant (Zlatko Krickic), skorumpowany policjant Margeir (Sigurður Sigurjónsson), jego szukająca zemsty koleżanka z pracy (Ágústa Eva Erlendsdóttir) i mafijny boss (Ingvar Eggert Sigurðsson), którego interesy nie idą zbyt dobrze. Powiązane ze sobą historie tej czwórki tworzą niezwykły kalejdoskop współczesnej Islandii. Nazywany przez niektórych krytyków islandzkim Pulp Fiction

Film jest osobistą historią opartą na doświadczeniach reżysera, dorastającego w bliskim kontakcie z budzącą zachwyt i grozę przyrodą. To opowieść przenosząca w intymny świat dwóch nastolatków, Thora i Christiana, wchodzących w okres odkrywania swojej seksualności i pierwszych inicjacji. Obraz w szczery i prawdziwy sposób przedstawia młodość i to jak determinuje ona kolejne etapy życia.