Komedia 1948

Biznesmen McDougal kupuje trumnę Drakuli i ciało Frankensteina, ale po przybyciu do Ameryki okazuje się, że oba potwory są wciąż żywe. Co gorsza Drakula postanawia zregenerować swojego sługę, wszczepiając mu nowy mózg. Uwikłani w cała intrygę Chick i Wilbur muszą zmierzyć się z oba potworami, mając wsparcie obarczonego klątwa wilkołaka Larryego Talbota.

Nowożeńcy Elvira (Janis Paige) i Michael (Don DeFore) Kent wciąż posądzają siebie o niewierność. Ponadto, już trzeci rok z rzędu nie mogą wybrać się w podróż poślubną, w związku z pilnymi sprawami pana Kenta. Korzystając z sytuacji, pani Kent postanawia powiedzieć mężowi, że pojedzie sama, ale wysyła w turystyczną podróż morską zamiast siebie przypadkową znajomą, piosenkarkę z klubu Georgię Garrett (Doris Day), by samej zostać w Nowym Jork i spróbować złapać męża "na gorącym uczynku". Z kolei pan Kent wynajmuje prywatnego detektywa Petera Virgila (Jack Carson), by śledził, czym będzie zajmować się jego małżonka podczas podróży...

Syn meksykańskiego bandyty, Ricardo (Frank Sinatra), zakochuje się w Teresie (Kathryn Grayson), córce namiestnika spodziewającego się wizyty hiszpańskich poborców podatków. Młody bandyta widzi w tej sytuacji duże szanse dla siebie.

W 1948 roku sieć telewizyjna CBS zaczyna emisję serialu, którego prowadzącym zostaje ówczesny felietonista Ed Sullivan. Do każdego z odcinków zostaje zaproszona inna, bardzo znana osoba ze świata show-biznesu.

Sacha Guitry w swym pierwszym nakręconym po wojnie filmie opowiada o ojcu, aktorze Lucienie. Lucien Guitry dorastał w Paryżu. Od dziecka interesowała go scena. Gdy miał dwadzieścia lat odrzucił ofertę występowania w Comedie Francaise, zamiast tego wyjechał do Rosji, gdzie występował przez kolejne dziewięć lat. Po powrocie do Francji został uznany za jednego z największych artystów sceny swojego czasu. Sacha Guitry wciela się tu w postać swego ojca ukazując pełne napięcia sceniczne i prywatne zdarzenia z jego życia.

Kohlman (Noël Roquevert), autoryzowany przedstawiciel banku Fournil, zdefraudował pieniądze zakładu. Aby ukryć swoje malwersacje, wyobraża sobie usunięcie dyrektora, młodego i zbyt pewnego siebie Clémenta Fournila (Claude Dauphin), podczas rejsu morskiego jachtem Émile'a Fréchisse'a (Pierre Brasseur). Młoda detektyw Marianne (Sophie Desmarets) jest częścią załogi, incognito. Dzięki niej Fournil przeżywa bez szwanku i postanawia poślubić młodą kobietę.

Amerykański komiwojażer Virgil Smith przybywa do pałacu cesarza Franciszka Józefa I w Austrii, żeby sprzedać mu gramofon i w ten sposób promować swoje produkty w obcym kraju.

Grupa ludzi - reżyser, scenarzysta i aktorzy - spotyka się, aby omówić koncepcję filmu, który zamierzają zrealizować. Dzieje się to krótko po zakończeniu II wojny światowej. Pada propozycja, aby opowiedzieć historię znajomych scenarzysty: Martina, handlarza sztuki i Christine, jego pokojówki o wiejskim pochodzeniu. Mężczyzna jest zauroczony dziewczyną, a po przeżytym razem w schronie bombardowaniu, zakochuje się wręcz. Różnica klasowa powoduje jednak, że rezygnuje z uczucia. Wyrusza na front. Po powrocie okazuje się, że została mu tylko koszula na plecach. Zwraca się do ojca dziewczyny z prośbą o dach nad głową. Tym razem Christine go odrzuca, głównie z powodu urażonej dumy. W tym momencie opowiadania członkowie ekipy przestają się zgadzać, jak powinny potoczyć się dalej losy bohaterów. W kocu pytają Martina i Christine oto, co było dalej...

Christine (Gisèle Pascal), córka bogatego Amerykanina, namawia ojca, by kupił jej zespół jazzowy Ray Ventury (Ray Ventura), który będzie jej towarzyszył od rana do wieczora, gdziekolwiek się pojawi. Skąd nieskończoność zabawnych sytuacji, które doprowadzają do rozpaczy narzeczonego młodej dziewczyny. Wkrótce jednak muzycy buntują się przeciwko żądaniom szefa. Każda praca nie jest dla nich udręką. Christine idzie ich przeprosić i wraca do Ameryki.

Inspektor Sergil (Paul Meurisse) otrzymuje misję ochrony dyktatora Santa-Juanita podczas jego pobytu we Francji. Kłopoty zaczynają się od razu, gdy podróżuje pospiesznym pociągiem z Paryża do Marsylii. Wielu przeciwników wszelkiego rodzaju zamierza zlikwidować dyktatora, ale niespecjalnie chcą mieć Sergila na swojej drodze. Kiedy Bijou (Liliane Bert), narzeczona inspektora, zgadza się służyć jako ochroniarz dyktatora, wkrótce zostaje porwana i nie zostanie wypuszczona, dopóki Sergil nie powie im o kryjówce ich wroga. Wszystko polega na tym, że dyktator zniknął, a Sergil nawet nie wie, gdzie on jest.