Edward "Gunboat" Smith był irlandzko-amerykańskim bokserem, aktorem filmowym, a później sędzią bokserskim. W swojej karierze zmierzył się z dwunastoma różnymi bokserami z tzw. bokserskiej galerii sław, łącznie 23 razy. Wśród bokserów wszech czasów z jakimi walczył byli: Jack Dempsey, Harry Greb, Sam Langford i Georges Carpentier. Smith urodził się 17 lutego 1887 roku w Filadelfii w Pensylwanii. Spędził większość swojej młodości w sierocińcach, pracując na farmach i na kolei. Wstąpił do marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych, gdzie zaczął boksować i zdobył mistrzostwo w wadze ciężkiej Floty Pacyfiku. W latach 1912-1915 Smith ugruntował swoją pozycję czołowego kandydata do tytułu wagi ciężkiej, pokonując m.in. mistrza Wielkiej Brytanii i Imperium Brytyjskiego Bombadiera Billy'ego Wellsa oraz przyszłego mistrza świata Jessa Willarda, a także najpierw pokonując a później przegrywając z Samem Langfordem w dwóch walkach. W 1914 roku Smith zdobył mistrzostwo wagi ciężkiej "White Hope”. Po roku 1916 kariera Smitha uległa załamaniu. W 1917 roku poniósł klęskę w zaciekłej czterorundowej walce z przyszłym mistrzem Jackiem Dempseyem, a rok później w rewanżu został powalony przez niego na deski aż 9 razy. W latach 1920 i 1921 Smith poniósł serię przegranych KO i przeszedł na emeryturę. Zakończył karierę z rekordem 81 zwycięstw, 46 przegranych i 13 remisów, staczając w sumie 140 walk. Po przejściu na emeryturę Smith miewał różne zajęcia: gońca na Wall Street, prywatnego ochroniarza w Madison Square Garden i Yankee Stadium oraz aktora w kilku małych rolach w filmach niemych, w tym w The Great Gatsby i Wings, pierwszego filmu nagrodzonego przez Akademię Filmową za najlepszy film. Sędziował także mecze bokserskie, takie jak walka o mistrzostwo wagi średniej pomiędzy Harrym Grebem a Tigerem Flowersem w 1926 roku oraz kontrowersyjną walkę Maxa Schmelinga i Jacka Sharkeya o tytuł mistrza wagi ciężkiej w 1932 roku. Przed śmiercią Smith został poproszony o wymienienie największego wojownika, jakiego kiedykolwiek spotkał na swojej drodze, a ten bez wahania odpowiedział że "najlepszy z nich wszystkich" był Sam Langford. Zmarł 6 sierpnia 1974 roku w Leesburg na Florydzie w wieku 87 lat.