Rolf de Heer urodził się w Heemskerk w Holandii. Wyemigrował do Australii wraz z rodziną w 1959 roku. Mając 18 lat zaczął pracować dla Australian Broadcasting Corporation i spędził tam siedem lat. W końcu stwierdził, że czas już "przestać zajmować się programami innych ludzi i zacząć robić własne". W 1977 roku dostał się do prestiżowej Film Television and Radio School i ukończył trzyletni kurs uzyskując dyplomy z produkcji i reżyserii. Pisze, produkuje i reżyseruje filmy już prawie dwadzieścia lat. Przez ten czas stał się jednym z czołowych australijskich filmowców. Nieustannie podważa konwencje i przeciera nowe szlaki. Pierwszym dziełem de Heera był film dla dzieci "Tail of a Tiger" (1994), który odniósł sukces komercyjny i zyskał sobie poklask krytyków. Był też pokazywany na Berlin Kinderfest. Kolejny film, "Incident at Raven's Gate" (1987), jest thrillerem science-fiction. Po nim przyszedł czas na "Dingo", muzyczną wyprawę prowadzącą od dziczy zachodniej Australii po ulice Paryża. "Bad Boy Bubby" (1993) był pierwszym filmem, przy którym de Heer współpracował z włoskim producentem Domenico Procacci. Podczas realizacji tego dzieła współpracował z trzydziestoma dwoma różnymi operatorami, by ukazać przygody dziecka, widzącego świat po raz pierwszy. "Bad Boy Bubby" natychmiast uzyskał międzynarodowy rozgłos i otrzymał m.in. Grand Special Jury Prize oraz International Film Critics Prize na festiwalu w Wenecji w 1993 roku. Przez kolejne dwa lata de Heer pracował nad "Epsilon" (1995), a w przerwie nakręcił "The Quiet Room". Film ten zyskał uznanie krytyków i wygrał wiele nagród na całym świecie. Został też wybrany do głównego konkursu festiwalu w Cannes w 1998 roku. W 1997 r. De Heer wyreżyserował "Dance Me To My Song", który także został wybrany do konkursu w Cannes. W tym samym roku wyprodukował "The Sound of One Hand Clapping" Richarda Flanagana, który z kolei wybrano do konkursu MFF w Berlinie w 1998 r. W 1999 r. de Heer przez trzy miesiące kręcił w dżungli Gujany Francuskiej film na podstawie opowiadania Luisa Sepulvedy "The Old Man Who Read Love Stories", w którym wystąpili Richard Dreyfuss, Hugo Weaving i Timothy Spall. Kolejny jego film, "The Tracker", nakręcony całkowicie w dzikich Gammon Ranges na pustkowiach Australii, dostał stojące owacje na Adelaide Festival of Arts 2002 i festiwalu w Wenecji. Zachwycił widzów i wygrywał nagrody na całym świecie, m.in. Special Jury Prize na Valladolid International Film Festival 2002 i nagrodę za najlepszy scenariusz na Festival of Ghent. Zdobył też liczne nagrody w samej Australii, włącznie z trofeum za najlepszy film roku 2002 od Circle of Film Critics Awards i 2002 IF Awards. "Tajemnica Aleksandry" jest dziesiątym dziełem, jakie wyreżyserował i pierwszym filmem wyprodukowanym przez Fandango Australia.