W ciągu czterdziestu lat swojej kariery grała również w teatrze i telewizji. Gościnnie wystąpiła w trzeciej serii kultowego serialu brytyjskiego Absolutely Fabulous. W latach 2004 i 2005 występowała na scenach Londynu i San Francisco w roli Diabła, w musicalu wyreżyserowanym przez Roberta Wilsona The Black Rider, wg scenariusza Williama Borroughsa i Toma Waitsa. Wystąpiła również w roli nadopiekuńczej matki w koncercie - przedstawieniu The Wall, w Berlinie, w lipcu 1990. Odkrycie twórczości Bertolta Brechta i Kurta Weila zaowocowało najwybitniejszymi rolami w jej karierze. W 1993 roku zagrała rolę Jenny w Operze za trzy grosze, w dublińskim Gate Theatre. Dzięki fascynacji muzyką z tamtych czasów powstała w 1996 roku płyta 20th Century Blues. W 1998 roku występowała w operze Weila/Brechta Siedem grzechów głównych w operach całego świata, między innymi w Berlinie, Londynie, Nowym Jorku, oraz na festiwalu w Salzburgu. Swoją karierę piosenkarską Marianne rozpoczęła w 1964 roku przebojem As Tears Go By, pierwszego z jej wielu popularnych popowych hitów, takich jak This Little Bird, Summer Nights czy Come and Stay with Me. Album Broken English z 1979 roku stał się przełomem artystycznym. Od tego czasu Marianne eksperymentuje z muzyką i dźwiękami, czerpiąc inspiracje z rocka, bluesa i jazzu: Strange Weather (1987), A Secret Life (1995), Vagabond Ways (1999), Kissin' Time (2002) i Before the Poison (2005). W marcu 2007 roku Marianne rozpoczęła światową trasę koncertową.