Uznawany za jednego z największych dyrektorów artystycznych w dziejach indyjskiej kinematografii. Trzykrotnie zdobył nagrodę Filmfare za "Seema" (1972), "Do Jhoot" (1976) i "Chakra" (1982). Pośmiertnie został odznaczony "Evening Standard British Film Award" dla "najlepszych rozwiązań technicznych / osiągnięć artystycznych" w 1983 roku. Najbardziej znany jest z pracy przy produkcjach Satyajita Ray. Pracował również z innymi wybitnymi reżyserami, m.in. Jean Renoir, Mrinal Sen, Shyam Benegal, Basu Chatterjee, Ismail Merchant, James Ivory i Aparna Sen. Kiedy był małym chłopcem wraz z rodziną przeniósł się do Kaszmiru. Tam poznał malarza Shubho Tagore, dzięki którego poradom, przeniósł się do Kalkuty w celu realizacji swoich artystycznych ambicji. W mieście tym spędził większość swojego życia zawodowego. Po kilku niewielkich pracach w bengalskich filmach komercyjnych, Bansi dostał szansę pracy jako dyrektor artystyczny w filmie Jeana Renoir "The River" (1951). Współpracując tam ze scenografem Eugène Lourié, nauczył się filmowego rzemiosła. Na planie poznał Satyajit Raya, który zaprosił go do grupy miłośników filmu "Calcutta Film Society". Później, Ray poprosił Bansi'ego o przygotowanie scenografii do filmu "Pather Panchali" (1955). Ich współpraca trwała pomyślnie aż do "Shatranj Ke Khilari" (1977). Do ich najbardziej udanych produkcji należą: "Pather Panchali", "Jalsaghar" (1958) i "Charulata" (1964). Do najlepszych prac Bansi'ego należą także "36 Chowringhee Lane" Aparny Sen (film został mu zadedykowany), "Umrao Jaan" Muzzafara Ali i "Chakra" Rabindra Dharamraj. Wszystkie zostały wydane w 1981 roku.