Aktywność

@Chemas Potwierdzam, zgadzam się w 100%. Wielka szkoda, że tylko cztery odcinki powstały. Ale to nie są "M jak Mydliny" czy "Barwy nieszczęścia", niestety.

Biorąc pod uwagę to, że film został nakręcony przez amatorów oraz, że miał być "paradokumentem" (rozwiązali tym sprawę z profesjonalnym sprzętem filmowym, którego nie mieli i którego wcale nie potrzebowali), to uważam, że jest to dzieło godne uwagi. W podobnej konwencji zaczęły pojawiać się inne filmy (ale robione przez profesjonalistów) jak choćby "Rec" czy "Project Monster". Z uwagi na powyższe daję 8.

Trzyma klimat dwóch poprzednich części. Bardzo mi się podobały wulgarne odzywki tytułowej postaci, a zarazem piękny koniec, na który zabawka niewątpliwie sobie zasłużyła. Fajne też jest to, że tym razem historię przeniesiono do wojska, gdzie Andy wciąż tłumaczy swoim przyjaciołom, że mierzy się z demonem, jakim jest niewątpliwie laleczka Chucky. Justin Whalin zagrał Andy’ego Barclaya dobrze, jak na praktycznie wcale nieznanego aktora. Całkiem udany był tekst "Don’t f**k with Chuck!" – nie jest on według mnie śmieszny, ale i tak to jest kwestia zapadająca w pamięć. Niektórzy ludzie odbierają tego typu filmy zbyt osobiście, skoro myślą, że zabawki mogą ludziom przeszkadzać w różnych codziennych czynnościach. Bo w "Toy Story" zabawki ożywały, gdy nie było wokół wcale ludzi na horyzoncie. 7/10

@Chemas A ja mam na DVD – chociaż jak byłem mały, to widziałem kasetę u znajomych na VHS.

@Chemas Obejrzałem ten film pięć razy.

@Chemas Szczerze, najlepszym chłopakiem Majki zdecydowanie był Darek. Zawsze żałowałem, że po 72 odcinku już go w ogóle nie było w tym serialu. No, ale aktor kreujący postać Darka wcale nie planował zginąć, uderzając w ratrak jadąc nocą na snowboardzie.

Ostatni odcinek z udziałem Marcina Kołodyńskiego jako Darka, chłopaka Majki. Nie dożył premiery trzech odcinków: "Radosne urodziny", "Kwestii dojrzałości" oraz tego.

@Chemas "Barwy szczęścia" są naprawdę dużo gorsze od takich "Złotopolskich". "Klan" do 2000 roku też był super.

@Zigor Zresztą, i tak te wszystkie wymienione przez Ciebie seriale zjadają na śniadanie całego Netflixa. Ale jeżeli nie widziałeś serialu "Chłopi", to z całego serca Ci polecam.

Bardzo dobry film – niesłusznie zapomniany przez światowych kinomanów i krytyków. Ambitna historia na podstawie książki Juliusza Verne’a o tej samej nazwie. Byłby naprawdę dumny z tego, że Włosi umiejętnie przenieśli jego powieść na ekrany i pozwolił Eriprando Viscontiemu obsadzić charyzmatycznego Johna Phillipa Lawa w tytułowej kreacji. Scena tortur, na których to zostaje zmuszony do wyjawienia carskich tajemnic robi wrażenie do dnia dzisiejszego. Że też stare kino naprawdę ma dużo więcej do zaoferowania, aniżeli te współczesne – ja o tym zawsze wiedziałem. Nadia oraz Ivan Ogareff również są wyjątkowo barwnymi postaciami. Muzyka idealnie oddawała atmosferę scen i emocje bohaterów na ekranie. Ludzie powinni się wstydzić, że zapomnieli o tak fajnym obrazie koprodukcji bułgarsko-włoskiej. Szczerze polecam. 8/10