Japońskie produkcje goszczą w polskich kinach zdecydowanie zbyt rzadko. Szkoda, że kiedy już do tego dochodzi, dostajemy film po prostu przeciętny. przeczytaj recenzję

To być może najmniej metalowy film o metalu, jaki kiedykolwiek nakręcono, ale przy okazji także solidna polska komedia, co nie zdarza się często. przeczytaj recenzję

Miał być strach przed zaśnięciem, a było drzemanie w trakcie seansu. "Dead Awake" to zbiór wszystkiego, co w horrorze najgorsze. przeczytaj recenzję

To film przejawiający wszelkie typowe cechy dla rynku wideo i podejrzewam, że oglądanie go na dużym ekranie może wywołać poczucie marnować czasu, podczas gdy odtworzony w domowym zaciszu, doskonale sprawdzi się jako dziewięćdziesiąt minut odpoczynku po ciężkim dniu w pracy. przeczytaj recenzję

Polskie science fiction wreszcie powróciło. Nie jest to może najwybitniejsza pozycja w rodzimej kinematografii, ale na pewno warto poświęcić jej uwagę. przeczytaj recenzję

Przypomina pierwszy akt arthouse'owego horroru, który nigdy nie zostaje rozwinięty w drugim i trzecim akcie. przeczytaj recenzję

Pierwszy polski film Urszuli Antoniak na pewno wart jest poświęcenia czasu, ale brak spójnego zamknięcia pozostawia wyraźny niesmak. przeczytaj recenzję

Siłą dwóch poprzednich filmów były dziesiątki odniesień do popkultury oraz wynikająca z nich nostalgia. Tym razem pole manewru okazało się węższe. przeczytaj recenzję

To film do bólu przewidywalny, irytujący czy nawet uwłaczający inteligencji widza. Jeżeli będziecie mieli okazję zobaczyć go w kinie, nie korzystajcie z niej. przeczytaj recenzję

Najlepszy to brawurowa historia o przełamywaniu ograniczeń, której wartością dodatkową jest antynarkotykowe przesłanie, niemniej jest to także film z przepisu, według którego tworzy się oscarowe dramaty. przeczytaj recenzję