Smerfy 2011

Smerfnie :) – New York, New York – już dawno Frank Sinatra to śpiewał,
Choć wizytacji Smerfów w tym mieście się nie spodziewał ;)
Jest i śmiesznie i strasznie, a co mi najbardziej doskwiera,
To niedobry Gargamel, co głosem oślim wciąż gdera ;D
Klakier całego filmu jest zdecydowaną ozdobą
I Papa Smerf sympatyczny, choć z bardzo dziwną brodą ;)
Smerfetka nie do końca w kanonie piękna się mieści…
Ale ogólnie film niesie przesłanie pogodnej treści :D

Nie jest smerfny – Już na samym początku mi się nie podobało. Klimat kompletnie nie przypomina bajki z dzieciństwa, głównie z powodu braku smerfnego głosu. Ale ogólnie rzecz biorąc, film się broni. Trochę banalnych akcentów, ale nie jest źle. Hank Azaria poprawnie się spisał, grając na granicy kiczu i obciachu. Średnie kino familijne.

4/10

dla kogoś kto dorastał oglądając smerfy obejrzeć na wielkim ekranie wspaniałe sentymentalne przeżycie….

Akcja powinna być w Las Vegas, po co się szczypać. Smerfy niecharakterystyczne,. Leniwy scenariusz pełny lokowań produktów. Spoczywaj w pokoju magio smerfów.

Gargamel i Klakier czynią ten film zdatnym do oglądania, bo za ich sprawą czasem można się uśmiechnąć. Cała reszta to mdły familijny twór bez krzty ducha komiksów czy animacji i scenami pisanymi pod lokowanie produktów.