ocen
film
- Reżyseria
- Ingmar Bergman
- Scenariusz
- Ingmar Bergman
- Aktorzy
- Harriet Andersson, Kari Sylwan, Ingrid Thulin
-
oraz innych 9 nagród, 4 nominacje i 1 udział w konkursie zobacz więcej
Harriet Andersson
Kari Sylwan
Ingrid Thulin
Liv Ullmann
Anders Ek
Inga Gill
Erland Josephson
Henning Moritzen
Georg Årlin
Ingrid Bergman
Lena Bergman
Lars-Owe Carlberg
Fabuła
Opisy 2 dodaj fabułęJest początek XX wieku, jesień - Agnes, samotna właścicielka XVIII-wiecznego pałacyku umiera na raka. Jej siostry przybywają, aby towarzyszyć jej ostatnim chwilom. Jednak kobiety najwyraźniej nie mają ze sobą prawdziwego kontaktu, Karin i Maria boją się śmierci siostry i uciekają do swoich spraw. W ich życiu panuje pustka, ich małżeństwa są emocjonalnym piekłem - Karin obsesyjnie nienawidzi dużo starszego Frederika, a Maria zamierza zdradzić Joakima, cały czas uwodząc lekarza Agnes. Jedyną osobą, która cierpliwie czuwa przy łóżku chorej jest Anna - służąca, która niedawno straciła własne dziecko. Nawet bliskość śmierci nie jest w stanie wytrącić tego świata ze stanu emocjonalnego otępienia, hipokryzji i wszechobecnego egoizmu. opis dystrybutora
- Premiera
- 1974-06 (kino), 1972-12-21 (świat), 2006-12-06 (dvd)
- Dystrybutor
- Gutek Film
- Wytwórnia
-
Cinematograph AB
Svenska Filminstitutet (SFI) - Kraj produkcji
- Szwecja
- Inne tytuły
- Cries and Whispers (USA)
Cries & Whispers (USA) - Czas trwania
- 92 minut
- Budżet
- 400 000 USD
Komentarze do filmu
2
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
- Komentarze
- Nagrody
- Wiadomości
- Wytwórnie
- Seanse TV
- Repertuar
- Inne strony www
Szept głośniejszy od krzyku – Podobno osią do powstania filmu Bergmana był sen reżysera, w którym po czerwonym pokoju przewijały się kobiety ubrane w białe suknie. Do tego stopnia zainspirował go ten kontrast, że stworzył bardzo osobisty film o ludzkim cierpieniu i otaczającej samotności.
Na ekran udało się przenieść Bergmanowi gamę emocji bohaterów, od zakorzenionej rozpaczy, szaleństwa spowodowanego cierpieniem po podkreślaną ludzką obojętność, brak zrozumienia czy zmysłowość ukazaną jako próba zapomnienia o problemach. Wszystko to sprawia, że oglądamy bardzo głęboki, dojrzały i naprawdę przejmujący obraz zachowań różnych charakterów ludzi.
Emocjonalnie zagrane przez czwórkę aktorek, przepięknie uchwycone zdjęcia ręką mistrza Sven Nykvist (który także współpracował z Tarkowskim czy Allenem) to dzieło, które nie straciło na wartości czy samej wymowie ani trochę od czasu powstania. Bergmana jednak bez powodu nazywa się mistrzem kina i zestawia z czołówką geniuszy tego "fachu"…
8+/10