Jesień 1418. Piotr Szafraniec przywozi wieści o wybuchu powstania na Żmudzi. Buntownicy chcą, aby ich władcą był Świdrygiełło. Na Wawel dociera Zawisza Czarny z listem od papieża i z wieściami, że Świdrygiełło jest na soborze w Konstancji u Zygmunta Luksemburskiego. Jagiełło planuje spotkanie z Witoldem i wielkim mistrzem krzyżackim w Wielonie pod Wilnem. Martinus, korzystając z pomocy Grety i garncarza Michała, zaczyna sprzedawać swoje oryginalne garnki. Niektórzy mówią, że to oszust, a Agata dała już na zapowiedzi. Sofia postanawia wrócić do majątku po mężu i żegna się z Jadwigą. Królewna stara się dzielnie znieść pożegnanie. Femka mówi jej o domniemanym ślubie Konstancji i Sambora. Królowa rozmawia ze swoją dwórką i z Samborem, i wyjaśnia nieporozumienie. Sambor dogania Sofię na trakcie i wyznaje jej miłość.