Gliniarz z Beverly Hills 1984

Genialna komedia. Najlepsza z udziałem Eddiego Murphy. Mnóstwo scen, które rozbroiły mnie na łopatki, np. są to: przezabawny pościg początkowy po mieście (chociaż o niebo lepszy był w Blues Brothers), zawiadomienie w hotelu, że tytułowy gliniarz będzie przeprowadzał wywiad z Michaelem Jacksonem, jak wypadł z budynku w odłamkach szkła a potem go aresztowali bez jakiegokolwiek powodu, legendarne już wepchnięcie banana w gaz spalinowy samochodu, strzelanina w barze ze striptizem, przegląd magazynu towarowego i rozmowa na temat przewozu cłowego, albo końcowe ostrzeliwanie posiadłości w Beverly Hills to już klasyka tematu i z pewnością coś, co każdemu z czarnoskórym aktorem będzie się kojarzyć. Dawno się tak nie uśmiałem, poważnie. Reżyser i dwóch scenarzystów mają ogromne poczucie humoru i dziękuję im za stworzenie prawdziwego dzieła komediowego. Jeżeli już się rozmawia w starych komediach na seksualne tematy, to z zachowaniem odpowiedniego balansu. Nie ma co, dzisiaj w komediach królują same bluźnierstwa, a nie śmieszne sytuacje, które będzie się pamiętać nawet i za 100 lat. Gorąco polecam, jeżeli chcesz się uśmiać. 10/10

Dużo razy oglądałem na vhsie hit tamtych czasów bez dwóch zdań i genialna rola Eddiego

Któraś już powtórka tego klasyka. Eddie jest prześmieszny, jego wkrętki pozostają klasyczne po dziś dzień, no a ten śmiech… Taggart i Rosewood stanowią ciekawy duet, ale z Foleyem to jest już mega komiczne trio i każdy jest niczym dzień, a noc. Tu się dopiero rozkręcali i ten pierwszy 'odcinek' widziałem chyba najmniej razy, ale w późniejszych raczej lepiej się ich oglądało, chyba byli bardziej 'dotarci' ;)      
(każdy) Gliniarz z… koniecznie do zobaczenia!      

hahahaha – Niezła komedia. Bardzo polecam.

9/10 – To już powoli klasyka, ale kto nie widział Murphy’ego w roli Axela to gorąco polecam. Można się fajnie ubawić.